devroompjesinmaastricht
Door: Annette Vroomen
Blijf op de hoogte en volg Annette
10 Juni 2020 | Nederland, Maastricht
We zijn vanaf 21 maart weer terug in Maastricht, ons thuisfront. We hadden in Sevilla al een week opgesloten gezeten dus we waren al een een beetje op de hoogte hoe we hier verder moesten gaan. De regels waren en zijn wat soepeler dan in Spanje. We zijn meteen in quarantaine gegaan, maar sinds vorig jaar augustus wonen we op een andere plek in Maastricht met een geweldig mooi uitzicht over Fort Sint Pieter, prachtige luchten zijn ons dagelijks decor. In de verte zien we allerlei kerktorentjes tot aan de rode spits van de Sint Jan. Het vrijheidspark tegenover ons geeft een ruimtelijk uitzicht. Dagelijks wordt er gesport, de BBQ aangestoken waardoor de politie eens komt kijken of het wel goed gaat, een sobere dodenherdinign bij het vrijheidsmonument.
Badminton, voetballen, tennissen, iedereen brengt zijn eigen net of doel mee om toch een beetje het gevoel te krijgen zoals het ooit was.
En de Groene Loper wordt elke dag mooier. Deze wordt gebruikt door wandelaars, hardlopers, recreatiefietsers, wielrenners, rollerskaters, scootmobiels en zo nu en dan hou je je hart vast omdat het maar net goed gaat. Ik heb op de dagelijkse duiven na die voor mijn raam voorbij vliegen nog geen mensen van de loper door de lucht zien schieten omdat iemand weer eens geen voorrang gaf.
We zijn nu zo'n 3 maanden verder. Er zijn heel veel dingen gebeurd, afscheid moeten nemen van mensen die ons dierbaar zijn. Pijntjes en kwaaltjes die kwamen per paard maar gingen strompelend weer weg. Maar we zijn er nog en we proberen er dagelijks iets van te maken.
Zo hebben we onze Spaanse lessen van Esther weer opgestart. Helaas kan ze ons nu niet lijfelijk ontmoeten maar doen we het op afstand via Zoom. Elke week zitten we keurig met ons 2 klaar voor het beeldscherm als een stelletje pubers met onze boeken voor ons. Het gaat er pittig aan toe en ze is goed in het geven van bergen huiswerk. Het gaat niet altijd lekker en soms zou ik de boeken wel over het balkon willen gooien met het gevolg dat ze de duivenpinnen raken die op de hele rand staan vastgeplakt en dan gaan ook die pinnen samen met de boeken naar beneden bovenop de parasols van Talentino.
Ik denk dat we dan niet meer welkom zijn om daar een drankje te drinken.
Elke dag stort ik me weer op mijn hobby KOKEN. Onze culinaire lessen zijn ook geannuleerd door het virus. Maar het bestuur is creatief en gaf ons laats een kilo geschilde asperges met bijbehorende fles wijn. Daar zijn geweldige creaties uit ontstaan. Iedereen kon zijn creatie vastleggen op een foto en dit samen met het gerecht doorsturen naar het bestuur.
Ik plaats alles op de Facebookpagina van deze Culinaire club en elke dag vlogen de e-mails binnen met de meest geweldige gerechten. Een maand later kregen we een opdracht om iets te maken met aardappelen. En nee, ze kwamen geen mud aardappelen thuis bezorgen. Nu werd het enthousiasme wat minder maar niet te min er zaten weer verrukkelijke gerechten bij. Een andere organisatie Le-cuisinier had ongeveer een gelijkmatig verzoek. Hoe pimp je een wentelteefje op. Die correspondentie ging via de email. Er werd in het begin wat geschoten met losse hagel maar ook daar zijn gerechten naar voren gekomen die in een sterrenrestaurant gemakkelijk op de kaart geplaatst kunnen worden. IK heb ook geprobeerd om een wentelteefje "om te draaien". De bedoeling was om er een sushi van te maken maar uiteindelijk is het een soort van Japanse omelet geworden.
Ik was niet ontevreden.
Maar de afgelopen dagen begin ik me toch als een kip met ophokplicht te voelen. Ik kan niet goed lopen dus een flinke wandeling maken zit er niet in. Mondkapjes heb ik nog niet in voorraad zodat ik de bus kan nemen. Het weer wordt weer wat beter. De horeca is al weer aan de gang en ik voel dat ik nu toch wel weer eens het terras op wil gaan. Mensen kijken en bekeken worden, een hapje eten. Even de deur uit en wat verder dan ons plein op de Groene Loper. Maar alles moet gepland worden, spontaan het terras op en gaan eten is uit end boze.
Straks loop ik even naar de Therisiaschool om mijn bestelling op te halen bij Boeren en Buren. Produkten rechtstreeks van de boer. Vanavond eet ik een knapperig kalfskroketje met een dikke bruine boterham van Talentino.
-
10 Juni 2020 - 15:17
Guus Berghmans :
Hallo Annette,
Hier hebben we lang naar uitgekeken.
Je verhalen van alle dag en je humor maken 2020 toch weer leuker.
Groetjes Guus -
10 Juni 2020 - 15:18
Annelies:
Zie je nou wel Annette. In een vloek en een zucht staat er weer een leuk verhaal op papier. Daar mag wat mij betreft een vervolg op komen. -
10 Juni 2020 - 22:47
Marysia:
Wel ik ga akkoord met Guus en Annelies, wat leuk om je sappige verhalen weer te kunnen lezen. Jouw verhalen brengen een brede glimlach op ons gezicht (was al zo met de soms vergelijkbare toestanden die je meemaakte in Australië), in deze tijd van lockdown. (stilletjes krijgen we wat meer vrijheid, grotere bubbel waarin je nu meer dan 4 personen mag ontvangen, restaurants en cafe's zijn vanaf deze week weer open, …. Groetjes
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley