devroompjesgaannaarsevilla

Laatste verhaal

Vrijdag 20 maart,

Gisterenavond was een vrij hectische avond, na het eten van mijn paella kreeg ik een ingeving om toch nog eens op de website van Ryanair te kijken.
En ja hoor, daar stond zwart op wit dat onze vlucht van 30 maart was geannuleerd. Op dat moment gaat je hoofd overuren draaien. Wat is nog mogelijk? De enige optie was om een ticket te boeken voor vrijdag 20 maart.
Dat betekende dat we een avond de tijd hebben om alles weer in de originele staat te krijgen, koffers pakken, alles bij elkaar verzamelen zoals snoertjes, stekkertjes etc. binnen een half uur hebben we 2 nieuwe tickets gekocht en vrijdag om 16.05 vertrekt het vliegtuig vanuit Sevilla naar Eindhoven.
Het wordt me op dat moment allemaal een beetje teveel. Er was al veel onzekerheid en nu moet er snel gehandeld worden.

Het agentschap mededelen dat we gaan, de eigenaar op de hoogte brengen dat we vluchten, Mausschool verwittigen en zo nog wat belangrijke zaken.

Het agentschap had nog een voorstel om te blijven maar dan zitten we zeker tot Mei in Spanje en dat vinden we te lang. Nee, nu willen we ook naar huis. Tegen 22.30 stoppen we ermee. De koffers zijn weer gevuld, alles is nagelopen. De koelkast en diepvries komen voor de volgende dag. We hebben tijd genoeg.

Alles moet nu weggegooid worden. ik had een dag eerder nog 2 hele mooie moten zwaardvis in de diepvries gelegd, een paar broden voor de komende dagen maar dat is nu verleden tijd.

Ik kan het nog niet helemaal geloven en dat komt pas als ik in het vliegtuig zit. De volgende dag zijn we om 08.15 opgestaan. We verdelen de taken, herman gaat proberen om de tickets te laten printen bij de boekenwinkel. 4 zakken met vuilnis weggooien, alles weer op zijn plaats zetten in het appartement, de vaatwasser leeg maken en de laatste glazen even met de hand. En zo zijn we snel al weer een paar uurtjes bezig.

Om 11.30 zijn we klaar en tegen 12.00 lopen we aan met onze hutkoffers naar de taxistandplaats. Er staan een paar taxi’s te wachten maar het is niet druk. Sevilla is een spookstad geworden, iedereen draagt mondkapjes en plastic handschoenen. Ook de chauffeurs van bussen en taxi’s. we zijn binnen 15 minuten op het vliegveld, veel te vroeg maar als dit de laatste mogelijkheid is om het land te verlaten dan wil je graag daar zijn waar de mogelijkheden zijn.

Het vliegveld ziet er verlaten uit. de mensen zijn op een paar handen te tellen. Alle winkels, cafés en restaurants zijn gesloten. Je hebt het gevoel alsof je in een slechte SF film zit, de spinnenwebben en de balies vol stof ontbreken nog. Mensen lopen met een boog om je heen alsof je een melaats bent.

Het is een lange zit maar tegen 15.45 mogen we naar het vliegtuig toe, we zitten met 30 personen in het vliegtuig.
Alles gaat zeer relaxt en we nemen een maaltijd aan boord.
We vertrekken 10 minuten later en we zijn 15 minuten eerder in Eindhoven.

Ik ben op een gegeven moment in slaap gesukkeld en ik werd wakker van de harde landing, ik kon nog net een gil binnenhouden. Dit is me de vorige keer al overkomen dat ik een luide schreeuw uitte toen het vliegtuig de grond raakte. ik was in dromenland en dacht dat ik droomde. Iedereen keek naar mij toen ze langs mij heen liepen. Ik vroeg aan Herman wat er was gebeurd. Het was een zeer luide schreeuw verteld hij mij en ik hoorde mensen zachtjes praten over mij omdat ik me zo geuit had tijdens de landing.

Om 21.00 waren we weer in us Mestreech, thuis, in mijn eigen bed. Dit is voor nu het laatste verhaal. We zijn ruim 5 weken eerder naar huis gegaan als verwacht. Valencia is afgezegd, de laatste dagen in Sevilla tijdens de Feria de Abril zijn geannuleerd.

We hebben geen afscheid meer kunnen nemen van ieder die ons dierbaar is in Spanje. Over 9 maanden zijn we er weer.

Voor al mijn lezers, hou het veilig. Laten we hopen dat we zonder al te veel kleerscheuren door deze crisis komen. Blijf thuis als je niet echt de deur uit hoeft. Muchos saludo y hasta la proxima