devroompjesgaannaarsevilla

Dinsdag 8 januari

De berichten omtrent mijn interview stromen binnen. Tot nu zeer positief maar de dag is nog niet voorbij.
Ik wacht op de monteur die weer in de ochtend zou komen voor de overige reparaties.
Het is inmiddels al 10.30, ook hebben we nog geen antwoord gehad op onze vraag hoe laat we vandaag aanwezig moeten zijn op onze eerste Spaanse les.
Maar na wat heen en weer gebel met het taleninstituut krijgen we bericht dat we mogen kiezen tussen de tijd, 16.30 of 19.30.

16.30 is een mooie tijd dan heb je nog een hele avond voor de boeg waarin van alles mogelijk is. We blijven buiten in de zon zitten en wachten geduldig op een monteur.
Helaas wij zijn vandaag nog niet aan de beurt. Tenminste dat denk ik. Omdat we nu toch thuisblijven en om 16.00 de deur uit gaan ga ik de keuken in.
Altijd heerlijk om gewoon wat dingen vooraf klaar te maken en ik vind het ontspannend werken.
Ik heb 2 kipfiletjes liggen die ik in mijn blender fijn maal met wat stukjes oud brood dat dient als paneermeel.
Een flinke knijp in mijn harissa tube en het gehakt is op smaak. Ik leg het gehakt op bakpapier en leg daarover heen nog een vel bakpapier en met een lege fles wijn die ik als deegroller gebruik rol ik het gehakt zo plat mogelijk uit.
Een grote ronde mok dient als uitsteker en ik heb 4 rondjes nodig.
Met een taartschep die toevallig aanwezig is schep ik de dunne rondjes gehakt van het papier en leg deze op een ingevet bord.
In het midden van 2 rondjes gehakt leg ik een plak geitenkaas en dek dit af met een andere plak gehakt. De restjes gehakt die nog op mijn bakpapier liggen plak ik aan de rest van de hamburgers. Ik zet dit weg tot aan vanavond. Een grote aardappel schil ik en maak met de kaasschaaf hier dunne plakjes van.

Het is 16.00, op naar onze eerste Spaanse les. Deze keer hebben we privéles, tenminste dat denken we. Als we bij Mausschool binnen lopen zitten daar 2 jongedames die Engelse les geven aan Spaanse inwoners.

We komen aan de praat met een van deze docentes en zij vraagt waar wij vandaan komen. Uit Nederland, Maastricht. Het meest zuidelijke puntje van Nederland. Oh, maar daar heb ik gestudeerd zegt zij. Oh, en mijn vrouw heeft daar gewerkt is het antwoord van Herman.
Zij heeft 4 jaar bij Fasos gestudeerd en ze is nu Engelse docente bij Maus.

Wij vertellen waarom we zo verliefd op Sevilla zijn geworden. Het lijkt veel op Maastricht maar Sevilla is groter. Dat kan ze beamen. Dan verschijnt Rosa, onze docent. Ze trekt haar stoel vlak bij ons en begint een heel verhaal te vertellen in het Spaans. Ik denk bij mezelf, daar gaan we weer. We hebben inderdaad alleen maar les met ons 2. Ik kan me nu niet verschuilen achter andere deelnemers.
Ze vraagt aan Herman wat we gedaan hebben tijdens de feestdagen. En dan komt ze bij mij. Het zweet breekt me uit. Help, ik moet nu toch echt mijn best gaan doen.
Ze brengt ons toch wat grammatica bij en we krijgen deze keer een eigen lesboek met cd.
Het is een pittige les maar volgens mij heeft ze wel een idee hoe we ervoor staan. Als de lestijd voorbij is ben ik blij. PPfff, die zit erop. Donderdag krijgen we docent Pedro. Deze 2 personen wisselen elkaar af. 2x per week hebben we anderhalf uur les.

We lopen naar huis en we moeten nog een telefoontje plegen met het agentschap. We hebben het koud en de airco moet gemaakt worden voor wat warmte.
Deze afspraak wordt verzet naar morgen. Oké, dat wordt weer een dag thuisblijven maar dat is niet erg want we moeten echt met ons 2 flink werken aan ons huiswerk.
De weersvooruitzichten zijn goed tot aan tenminste 14 januari blijft het zonnig, morgen zelfs 18 graden.

Ik ga koken, er ligt nog een halve krop icebergsla, een tomaat in blokjes erdoor heen. Een dressing van knoflookmayonaise met citroensap en olijfolie. Ik snij een rode ui in ringen en fruit deze aan.
Wanneer de ui een mooie kleur heeft en gaar is voeg ik suiker toe en op het laatste moment een scheut balsamico. Ik zet dit apart in een kom, maak de pan schoon. In de grillpan gaar ik de hamburgers, in een andere pan verwarm ik olijfolie en bak de dunne schijfjes aardappel krokant.
Op het moment waarvan ik denk ik ga de borden opmaken springt de stop weer.
Nu zie ik dus echt niets meer want het is al 20.00 en ik ben nachtblind. Het is hartstikke donker, ik hoor de aardappeltjes sissen vanuit de koekenpan maar ik zie niets meer. ik heb zo'n vermoeden dat ik een zaklamp moet gaan aanschaffen en die ik dan in de avonduren om mijn nek ga hangen.

Herman neemt met spoed de lift naar beneden, kraakt de deur van de elektriciteit meters open en ja, ik heb weer licht. Er is geen ramp gebeurd in mijn pannen. Ik leg de hamburger op de salade, daarop het uienmengsel en in de rondom de salade de gefrituurde aardappelplakjes. Herman eet of dat zijn leven ervan af hangt. Hij had honger was zijn verklaring. Tijdens het nuttigen van onze maaltijd doorlopen we het springen van de stop.

Waaraan kan het liggen? Ik kom tot de conclusie dat het misschien aan het fornuis ligt. Als ik te lang de pitjes gebruik dan is dit misschien teveel gevraagd van de meter. Als we een uur later voor de tv zitten springt weer de stop. Nu hebben we er geen verklaring voor. Manana, manana bespreken we dit verder, we hebben om 14.30 een afspraak om deze hindernisjes te bespreken. Kou leiden heeft een voordeel, op de uni van Maastricht is ontdekt dat wanneer je het koud hebt je bruin vet gaat kweken en daar schijn je vanaf te vallen. Zo heeft elk nadeel zijn voordeel.