devroompjesgaannaarsevilla
Door: Annette Vroomen
Blijf op de hoogte en volg Annette
03 Februari 2018 | Spanje, Sevilla
07.00 uit bed, ik lag al een paar uur wakker. Vandaag met de bus naar Ronda en deze vertrekt om 09.00 vanaf het station. We zijn op tijd op het station en de kiosk waar we een paar sandwiches willen kopen is nog gesloten. Er is nog een klein koffiezaakje waar ze ook broodjes verkopen. Herman bestelt 2 broodjes en ik zie dat de verkoopster deze inpakt in aluminiumfolie. Ik zeg tegen Herman, ze heeft gezien dat we deze mee willen nemen. Nee, hoor is zijn antwoord, ik heb op zijn Spaans gevraagd om de broodjes in te pakken.
We zitten in de bus en de lucht is strakblauw, er zitten heel veel Aziatische mensen in de bus en die houden niet van zon. Aan de andere kant van ons gangpad zitten 2 dames en die willen graag de gordijntjes dicht, ze vragen aan de mensen die voor hen zitten of ze die dicht willen doen, als de zon binnen schijnt dan kun je namelijk niet op je beeldscherm van je IPhone kijken en dat kan niet.
Ik zit te genieten van het landschap, ik zie een roofvogel op een paaltje zitten, de zon schijnt lekker binnen en dan vraagt mijn achterbuurvrouw of mijn gordijntje dicht mag want de zon schijnt binnen. Natuurlijk schuif ik het gordijntje dicht en als ik zo een paar minuten naar dat groene stofje zit te kijken ben ik eigenlijk te verbouwereerd dat ik hier gehoor aan heb gegeven. Ik zat te genieten en nu zie ik niets meer. Ik hou met een hand het gordijn wat open om toch wat mee te krijgen, vouw een beetje stof achter mijn hoofd en bedenk dat ik eigenlijk goed gek ben, op een gegeven moment zie ik dat het gordijn bij mijn achterbuurvrouw weer open is. Ik maak mijn gordijn open en maak het vast met de klittenband, dit gordijn gaat niet meer dicht. Last van de zon, we zijn verdorie in Spanje, strakblauwe lucht en men heeft last van de zon. Ga in NL op vakantie daar schijnt geen zon op dit moment. Ik ben er klaar mee, ze zet maar een zonnebril op of ze trekt haar muts maar over haar ogen maar ik laat mij niet het plezier ontnemen van een geweldig mooi glooiend uitzicht, een kasteeltje in de verte en olijvenplantages.
Wij eten onze broodjes op, lekker vers, misschien nog wel verser dan die voorverpakte sandwiches van de kiosk. Ik ben door het eten van die broodjes een beetje van mijn lipstick op mijn lippen kwijt geraakt, ik duik in mijn tas en haal mijn lippenstift tevoorschijn. Ik haal het penseeltje eruit en ik wil mijn lippen stiften maar de bus die aan het dalen was in het glooiende landschap rijdt in een keer een heuvel op en ik schiet uit met mijn kwastje, recht over mijn bovenlip mijn neus in. Dit is een hele rode streep geworden en het ziet eruit alsof ik een bloedneus heb. Ik moet nu snel handelen want als deze lippenstift opdroogt dan krijg ik die er niet meer af, alleen met gezichtslotion en die heb ik niet bij me. Ik duik weer in mijn tas en vind een papieren zakdoekje en probeer de rode kleur er zo snel mogelijk vanaf te boenen. Nu ziet mijn bovenlip en neus helemaal rood van het boenen maar dat verdwijnt straks wel weer.
Om 11.00 zijn we in Ronda en het is daar maar 5 graden, we zitten ook hoog in de heuvels. Gelukkig hebben we onze dikke jassen aan maar de zon schijnt strak. We gaan eerst een kop koffie drinken en we hebben nog nooit zoveel Aziatische mensen gezien als vandaag in Ronda, dit is echt een toeristische trekpleister. We zijn hier al een keer eerder geweest maar dat is heel lang geleden. We lopen door het oude gedeelte en bekijken op ons gemak dit plaatsje. Tegen 14.00 vinden we een mooi plekje in de zon uit de wind en we bestellen een glaasje wijn, het enige wat op de kaart staat is een tapasschotel met verschillende gerechtjes. We nemen dit erbij, het is niet zo geweldig maar we zitten zo heerlijk dat we dit voor lief nemen. We komen in Sevilla genoeg aan onze trekken.
Om 18.00 vertrekt de bus weer naar Sevilla, we zijn wat rozig van een hele dag in de zon rondgelopen te hebben, de stappenteller wijst bijna 10.000 stappen aan. Onderweg in de bus zien we zon langzaam zakken en als toegift krijg ik een mooie rood/oranje gloed te zien, de glooiende heuvels zien groen en glad geschoren en je verwacht elk moment een leger teletubbies tevoorschijn komen. En als ik achterom kijk in de bus zitten bij een aantal plaatsen de gordijntjes weer voor de ramen. O wee, o wee, vraag het niet aan mij………..
We zitten in de bus en de lucht is strakblauw, er zitten heel veel Aziatische mensen in de bus en die houden niet van zon. Aan de andere kant van ons gangpad zitten 2 dames en die willen graag de gordijntjes dicht, ze vragen aan de mensen die voor hen zitten of ze die dicht willen doen, als de zon binnen schijnt dan kun je namelijk niet op je beeldscherm van je IPhone kijken en dat kan niet.
Ik zit te genieten van het landschap, ik zie een roofvogel op een paaltje zitten, de zon schijnt lekker binnen en dan vraagt mijn achterbuurvrouw of mijn gordijntje dicht mag want de zon schijnt binnen. Natuurlijk schuif ik het gordijntje dicht en als ik zo een paar minuten naar dat groene stofje zit te kijken ben ik eigenlijk te verbouwereerd dat ik hier gehoor aan heb gegeven. Ik zat te genieten en nu zie ik niets meer. Ik hou met een hand het gordijn wat open om toch wat mee te krijgen, vouw een beetje stof achter mijn hoofd en bedenk dat ik eigenlijk goed gek ben, op een gegeven moment zie ik dat het gordijn bij mijn achterbuurvrouw weer open is. Ik maak mijn gordijn open en maak het vast met de klittenband, dit gordijn gaat niet meer dicht. Last van de zon, we zijn verdorie in Spanje, strakblauwe lucht en men heeft last van de zon. Ga in NL op vakantie daar schijnt geen zon op dit moment. Ik ben er klaar mee, ze zet maar een zonnebril op of ze trekt haar muts maar over haar ogen maar ik laat mij niet het plezier ontnemen van een geweldig mooi glooiend uitzicht, een kasteeltje in de verte en olijvenplantages.
Wij eten onze broodjes op, lekker vers, misschien nog wel verser dan die voorverpakte sandwiches van de kiosk. Ik ben door het eten van die broodjes een beetje van mijn lipstick op mijn lippen kwijt geraakt, ik duik in mijn tas en haal mijn lippenstift tevoorschijn. Ik haal het penseeltje eruit en ik wil mijn lippen stiften maar de bus die aan het dalen was in het glooiende landschap rijdt in een keer een heuvel op en ik schiet uit met mijn kwastje, recht over mijn bovenlip mijn neus in. Dit is een hele rode streep geworden en het ziet eruit alsof ik een bloedneus heb. Ik moet nu snel handelen want als deze lippenstift opdroogt dan krijg ik die er niet meer af, alleen met gezichtslotion en die heb ik niet bij me. Ik duik weer in mijn tas en vind een papieren zakdoekje en probeer de rode kleur er zo snel mogelijk vanaf te boenen. Nu ziet mijn bovenlip en neus helemaal rood van het boenen maar dat verdwijnt straks wel weer.
Om 11.00 zijn we in Ronda en het is daar maar 5 graden, we zitten ook hoog in de heuvels. Gelukkig hebben we onze dikke jassen aan maar de zon schijnt strak. We gaan eerst een kop koffie drinken en we hebben nog nooit zoveel Aziatische mensen gezien als vandaag in Ronda, dit is echt een toeristische trekpleister. We zijn hier al een keer eerder geweest maar dat is heel lang geleden. We lopen door het oude gedeelte en bekijken op ons gemak dit plaatsje. Tegen 14.00 vinden we een mooi plekje in de zon uit de wind en we bestellen een glaasje wijn, het enige wat op de kaart staat is een tapasschotel met verschillende gerechtjes. We nemen dit erbij, het is niet zo geweldig maar we zitten zo heerlijk dat we dit voor lief nemen. We komen in Sevilla genoeg aan onze trekken.
Om 18.00 vertrekt de bus weer naar Sevilla, we zijn wat rozig van een hele dag in de zon rondgelopen te hebben, de stappenteller wijst bijna 10.000 stappen aan. Onderweg in de bus zien we zon langzaam zakken en als toegift krijg ik een mooie rood/oranje gloed te zien, de glooiende heuvels zien groen en glad geschoren en je verwacht elk moment een leger teletubbies tevoorschijn komen. En als ik achterom kijk in de bus zitten bij een aantal plaatsen de gordijntjes weer voor de ramen. O wee, o wee, vraag het niet aan mij………..
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
