devroompjesgaannaarsevilla

Eruit, we gaan naar de markt op het plein. Aankleden en even voelen hoe koud of warm het is. Toch maar een jas aan. Het is bewolkt maar droog, op naar de markt met zijn vele beloftes. Maar waar zijn alle marktkramen? We zien er in totaal 3, een met sieraden, een met schilderijen en een met brood en gebak. Ik koop een puntje appelcake, jakkes de man zegt het ook nog op zijn NL. ik vraag hardop aan Herman hoe ik het uitspreek op zijn Spaans en hij verstaat mij en zegt luid en duidelijk, appelcake. Bedankt dat is een opsteker voor mijn gestudeer.

We lopen naar Kioske Los Leones, daar hebben we gezien dat ze een Engels ontbijt kunnen serveren. We zetten ons neer, de ober komt er aan en we vragen om 2 Engelse ontbijtjes en een kop zwarte thee, maar hij komt weer terug dat er geen Engels ontbijt te krijgen is. We staan weer op, dit is nu al de 2de keer dat het daar niet goed gaat. Je kunt er geen koffie drinken, ze hebben deze wel maar die krijg je pas als je eerst gegeten hebt. Je gaat daar geen hele tijd zitten op een kopje koffie. Maar als je een biertje besteld en je blijft met dat ene biertje een uur zitten zonder dat je iets te eten besteld dan kan dit wel. Ik begrijp er niets meer van.

We lopen het plein verder over en gaan kijken waar we wel kunnen ontbijten. Dus nergens, ik heb er zo de P in dat we besluiten om terug te gaan naar huis. We gingen om 12.20 de deur uit en om 12.50 zijn we thuis en om 13.15 ligt er een prachtige omelet in mijn pan met champignons, groene tomaat, ham, geitenkaas. Een mooie snee toast, een glas jus d’orange en een potje munt thee. Wat is hier nu zo moeilijk aan?

Om 16.00 gaan we weer naar buiten, richting Eureka, daar begint om 18.00 een Spaanse avond met 3 jonge musici en wij zijn erg benieuwd. Eerst een kopje cafe bonbom en daarna een klein glaasje bier. Het wordt heel druk, buiten dan. Wij zitten goed onder een warmte lamp. Tegen 17.45 gaan we naar binnen want we willen graag vooraan zitten want als ik moet staan dan zie ik helemaal niets als anderen voor mijn neus gaan staan. De tv staat nog aan met voetballen en Sevilla speelt dus die wedstrijd moet eerst afgelopen zijn voordat men gaat optreden.
Tegen 18.30 komen de muzikanten, 1 speelt percussie, 1 op de gitaar en een mooie jonge dame gaat voor ons zingen. De apparatuur is nog niet goed aangesloten op de boxen. Je zou dan denken dan doe je ruim van te voren, eerst even checken. Ik heb zelf 10 jaar in een popkoor gezongen waar we om de 2 jaar met een eigen productie in een schouwburg stonden maar daar werd niet op het laatst gecontroleerd of alles wel goed was aangesloten.

Tegen 19.00 laat de zangeres haar stem horen en ze zingt voor ons de sterren van de hemel. Ze leeft zich helemaal uit in haar tekst, wij verstaan zelfs al enkele woorden. Een paar hele jonge meisjes komen op haar verzoek dansen en daar krijgen we pure flamenco te zien. Al met al een hele ervaring. Op een gegeven moment beginnen mijn oren te suizen, de geluidsboxen staan op een niveau alsof ze het aan de andere kant van de stad ook moeten horen. Ik ben al wat doof aan een oor en manlief is ook lid van deze club, we hebben genoeg gehoord en gezien en gaan kijken waar we nog een hapje willen eten en komen uit bij Dos de Mayo, hier zijn we al eerder geweest.

Je besteld je eten aan de bar en het wordt aan je tafel bezorgd. We nemen gerechten die op een bord zijn geschreven en ik krijg vandaag mijn Pulpo Ala Gallega en Cogote de Merluza, een lamsspiesje en nog een brochette die we samen delen en wij hebben voor vandaag genoeg gegeten. Het was een verrassende dag.

Vandaag schijnt de zon overdadig, Herman gaat buiten zitten om zijn Spaans te oefenen en ik blijf nog even binnen zitten om het op mijn manier te doen. Maandag wasdag, de machine draait en een deel van het beddengoed hangt al te wapperen in de zon. Deze keer maak ik gebruik van het gezamenlijke terras waar iedereen zijn was mag hangen, deze ruimte ligt naast onze voordeur en ik ben als eerste vandaag. Dat gaat er vanavond weer fris op.

Tegen 15.00 lopen we naar het plein en ik heb de appelcake bij mij, deze is in stukjes gesneden met een paar servetjes erbij. Maar tot onze verbazing is Eureka dicht, dan maar een bakkie bij de buurman. Herman kijkt of ze geen etenswaren verkopen anders mag je je eigen meegebrachte spullen niet aan een tafeltje eten. Maar dit café is ook alleen maar café en we drinken daar ons dagelijkse kopje koffie met onze Spaanse appelcake. Er staan een paar kale bomen tussen ons en de zon. We gaan een terras verder zitten om optimaal van de zon te genieten. Nog een kopje koffie (1.40 euro per kopje) daar en we nemen hier een glaasje Oloroso Seco (1.50 per glas).
De barkeeper moest deze Jerez wel van heel ver halen door de hele koeling leeg te maken. Om 17.00 zijn we weer thuis, een heerlijke rustige dag gehad met veel zon. Ik ga aan de slag met een courgette die ik in dikke plakken snij en op de plancha gril en op het laatst nog wat blauwe kaas erop. Er liggen nog 2 plakjes solomillo, deze zijn al gebakken dus die hoeven alleen maar verwarmd te worden, daar doe ik wat dun gesneden plakjes olijven bij als decoratie en het stukje ossenhaas wordt in dikke reepjes gesneden en die kan later ook op de grilplaat. Wij voelen ons ondertussen een heel klein beetje inwoner van deze stad worden. Alles gaat hier zijn gangetje net zoals in NL, we hebben nog geen echte behoefte om de stad te ontvluchten.

Van 8 februari tot 18 februari is het hier carnaval wat vooral uitbundig gevierd wordt in Cádiz. Wij als rasechte ex Brabanders en sinds een aantal jaren nieuwe Limburgers, vieren alle jaren dit feest maar nu gaan we dit meemaken hier in Spanje. Het grote voordeel om dit in Spanje te doen zijn de weersomstandigheden. Ik ga dit jaar als buikdanseres.