devroompjesgaannaarsevilla

Al 2 avonden verkondigt de Spaanse weerman op TV dat er boven Sevilla bewolking tevoorschijn komt. Ik heb tot nu toe, en we zijn er al een week alleen nog maar strakke blauwe lucht gezien.

In deze wijk waar wij wonen heerst nu totale rust. Het is zaterdag 13.32 we wonen een straatlengte van Alameda de Hercules af waar het heel erg druk is. Maar op ons balkon is hiervan niets te horen. Zo nu en dan zwermen er grote groepen parkieten over met luid kwetterend geluid en voor de rest wat gepraat binnen het appartementen complex. Er wonen hier wel jonge kinderen maar daar is niet veel van te merken.

De plannen zijn weer veranderd, zondag uiteten gaat niet lukken want dan is het kerstavond en alles gaat net zoals in NL op tijd dicht. Vanavond eens buiten de deur happen? De koelkast is gevuld en we kunnen een paar dagen vooruit.

Tegen 15.00 gaan we cafe Bonbom drinken, dit is een klein glaasje espresso met een laagje gecondenseerde melk. Dit vind ik lekker en meer dan genoeg voor de hele dag.
We lopen richting de paddenstoelen. Een kunstwerk waar de meningen over verdeeld zijn maar het is een leuke wijk. We komen een bekende tegen, de man die ons vrijdagavond heeft opgewacht om de sleutels te overhandigen. Ook deze stad is klein als je er vaak op uit gaat.

We gaan ergens wat drinken en lopen weer verder. Ondertussen gaan we uitzoeken waar we in de avond gaan eten. Het wordt tapa, dat is het meest voor de hand liggend. Via de paddenstoelen gaan we het centrum in en via de promenade langs de rivier lopend zien we de kiosk liggen die in de avond overbevolkt wordt door jeugd, maar daar kunnen wij ook wel bij denken wij.
Een juffrouw maakt van iedereen foto’s behalve van ons, zou onze houdbaarheidsdatum toch overschreden zijn? Zolang we niet weggejaagd worden doen we net alsof we ook jong zijn. De kiosk heet Bombay naar het merk gin wat men daar verkoopt. Heerlijke trendy muziek en veel gezelligheid.

We zijn eruit, we gaan happen bij Dos de Mayo, een verborgen pleintje met hele leuke tapa zaken. Je moet vroeg zijn (voor 20.30) want anders kun je niet meer zitten aan een tafeltje. We hebben geluk want er komen 2 tafels naast elkaar vrij, wij nemen de ene tafel en naast ons komt een gezin te zitten waarvan later blijkt dat ze uit Jerez komen. Het is een self service restaurant, je zoekt wat uit en gaat het aan de bar bestellen, een serveerster komt het wel brengen.
We eten verschillende gerechten die ook voor ons niet bekend zijn. We komen aan de praat met de mensen die naast ons zitten. Ook al zegt Herman dat ons Spaans nog niet zo goed is, ze ratelen er lustig op los. Maar de dochter die 12 jaar is spreekt wat Engels en zij vindt het zeer interessant om dit met ons te praten.

Na het eten lopen we weer terug naar plein Hercules en sluiten het daar af met een kopje Americano. Dit was het voor vandaag. Voor kerstavond staat op onze menukaart gepland: Lomo de Cornejo. Ik heb nog aardappels liggen en asperges in pot. Daar moet iets lekkers van te maken zijn. Maar eerst onze dagelijkse portie zon, buiten op ons terras, op het ligbed en de oogjes even toe.