devroompjesgaannaarsevilla

Maandag 14 januari

Zondagavond een flinke wandeling gelopen langs de “Maas” daar ligt kilometerslang een prachtige weg speciaal voor hardlopers, snellopers en wandelaars. Ook fietsers zijn hier van harte welkom. We hebben een restaurant gereserveerd om 20.45 bij bar Antojo. Dit op aanraden van Rosa, onze Spaanse docent. We hebben zo’n 10.000 stappen gelopen dus we mogen genieten van heerlijke hapjes.

Herman geeft de kaart aan mij, hij heeft een heerlijke rode wijn besteld en ik ben van de hapjes. Ik zie een aantal gerechten staan die ik niet helemaal kan vertalen dus die bestel ik.
We eten 7 gerechtjes en de favoriete gerechten waren de toro in een crèmeachtige soep, prei in bechamelsaus met ingedikte balsamico en carbon bacalou.
Dit is kabeljauw in een gebakken korstje zwart gekleurd met inktvisinkt. Deze keer ben ik verzadigd.
Ik wil nog even mijn lippen stiften en ga naar het toilet. Ik draai aan de knop en probeer de grote deur weg te schuiven.
Dit toilet is rolstoeltoegankelijk en heeft een brede deur. Deze deuren schuiven meestal open.
Het duurt erg lang op het toilet en ik probeer nog een keer de deur te openen. Ik klop tegen de deur maar krijg geen gehoor. De rij achter mij wordt steeds langer. De ober heeft mij al een tijdlang zien staan en schud zijn hoofd. Ik probeer nog een keer de deur te openen door er tegen aan te duwen. En, ja, hoor, de deur gaat open en er zit niemand op. Ik voel mijn wangen rood kleuren. Als ik van het toilet af kom maak ik mijn excuses tegen de andere wachtenden. Tegen 22.30 zijn we thuis, nog even onderuit.

Vandaag maken we een plan van aanpak, even naar de overdekte markt op de Calle Feria. Ik heb geen kipfilet meer in huis. Ik was van plan om vanavond verse pasta te eten en die wordt daar terplekke gemaakt. Daarna huiswerk maken en dan nog even een kopje koffie doen op ons plein en rond 18.00 hebben we een afspraak, we worden gebeld vanuit Portugal. Daar bevind zich een dame uit Maastricht die daar overwintert en die heeft hulp op afstand nodig voor PC problemen.

We lopen naar de markt en ik koop verse tagliatelle met currysmaak. Ken ik niet, dat moet ik proberen. De kippenboer is dicht. Dat is een teleurstelling, maar ik weet dat er nog een stalletje is met kip en daar is het druk.
Ik denk dat ik weet wie de laatste persoon is en degene die na ons komen vragen wie de laatste is en zo weet je wanneer je aan de beurt bent. Hele kippen worden vakkundig in stukken gehakt. Onderdelen verwijderd waar de klant niet om vraagt.
De kippenboer werkt razendsnel, praat razendsnel, telefoneert ondertussen.
Een man die kan multitasken. Vreemd gezicht, ik sta te dubben wat ik ga bestellen en hoeveel. Oefen in mezelf hoe ik het ga vragen en dan ben ik aan de beurt.
Een halve kilo filet de kip, hij snijdt het voor mij in mooie dunne lapjes en ik neem 300 gram kipnuggets, vers gemaakt. Herman wil nog wat mandarijnen en we kunnen weer vooruit. Naar huis, alles opruimen en dan naar buiten op ons terras met onze leerboeken.
Ik heb problemen met de cijfers en ga dit tot in den treure oefenen. We drinken thuis al een kopje koffie. Ik heb weer eens niet goed gekeken in de supermarkt en heb decafé cupjes meegebracht. Na 15.00 nog even erop uit en tegen 18.00 zijn we thuis.
Ik wacht een uurtje met koken omdat er gebeld kan worden maar tegen 19.00 ga ik de keuken in. ik maak van een courgette een dikke saus. Indiase currykruiden erdoor omdat de tagliatelle is gekruid met curry. Een scheutje bechamelsaus erdoor en de saus is heerlijk. De nuggets bakken in olijfolie en de pasta kort koken. Alles smaakt weer heerlijk. Maar nog steeds geen telefoon uit Portugal.