Devroompjesgaannaarsevilla

Maandag 7 februari,

De weersberichten beloven van alles, van bewolking tot regen, storm hagel en wat je nog meer aan weersperikelen kunt verwachten maar de realiteit is anders. Zon, blauwe lucht en van die verdwaalde wolkjes tot aan zijn grote broers.

In de afgelopen nachten/ avonden was het een hele heisa op straat. Veel mensen rond 01.30 op de been. Ik ging eens poolshoogte nemen en zag het altaar al voorbij komen waar het hele paasverhaal tijdens de Semana Santa op geplaatst wordt.

Men oefent een aantal weken vooraf met heel wat gewicht er bovenop om conditie te kweken. Er staan dan ongeveer 20 of soms meer of minder personen onder dat altaar en lopen gelijkmatig voetje voor voetje door de straten. Jaren geleden hebben wij deze paasweek eenmaal meegemaakt. Na afloop glibber je door de straten van het kaarsvet.

Een keer zien vonden we genoeg, maar nu zitten we over 11 dagen in Valencia en maken we daar de paasweek mee.

We kunnen vluchten naar het strand denk ik.

We beginnen af te tellen en hebben er dan 3 maanden opzitten. 7 overwinteringen hebben we dan meegemaakt, alles bij elkaar opgeteld zijn we een heel jaar hier geweest.

Normaal gesproken hebben we al weer geboekt voor de komende winter maar ik heb mijn twijfels of we onze vleugels niet uit moeten slaan naar een andere stad.

We gaan eerst Valencia ervaren en dan maken we een nieuw plan van aanpak zoals onze vriend Harrie gezegd zou hebben.

Het is en blijft mijn 2 liefde, Sevilla, Maastricht staat op de eerste plaats. Maar een andere plek, aan zee, oude binnenstad, verdwalen door de straten het blijft kriebelen.

Maar zover zijn we nog niet. De bodem van de koelkast en de diepvries zijn in zicht. Gisteren gestoofde zuurkool in ananassap met knoflook, gedroogd pepertje, verse gember en een halve pot abrikozenjam die op moest. Daarbovenop gebakken aardappelen en gebakken plakjes ham. Vreemde combinatie maar die smaken meestal het best.

En als alles leeg is dan gaan we buiten de deur ons genot zoeken. Afgelopen zaterdag hebben we geluncht naast onze voordeur en er kwamen mensen die heerlijke tosti's met ham en kaas bestelde. Ik dacht, wat heb je een geluk dat ze die hier nu juist verkopen want dat soort lekkernijen moet je hier met een speld gaan zoeken.

Wij zaten aan de kwarteleitjes in een dressing, toost met ingelegde gerookte kabeljauw, lasagne met varkenswangen. Naar dit soort gerechten moet je in Nederland met een speld gaan zoeken.

Vandaag worden het tapas van Chez-Annette, mijn naam op Facebook waar ik mijn gerechten beschrijf.

Atun tataki, ensalade de patatas y mejillones y pepino. Sopa de zuchini en vandaag nog een bak ijs scoren? Die gaat wel op.

Manlief is naar Rosa voor zijn Spaanse les en ik kuis ondertussen de hut. Ieder zijn taak.

De was draait en de machine ook, dadelijk met zonnebril en hoed het dak op om de lakens daar vast te pinnen aan een van de vele waslijnen. Welke nu precies bij ons appartement hoort, no lo se.

Als ik iemand tegen die mij dat gaat uitleggen dan ben kom ik Oostindisch doof. Ze zien aan mij ook wel dat ik van een ander koufront kom.

Midden op ons plein staan stenen bankjes die over de gehele erg goed bezet worden door dees en genen en sinds kort is er een bewoner bijgekomen. Hij heeft zijn eigen witleren bankstel er tegen aan geschoven om zijn "huiskamer" wat uit te breiden. Zijn tanden poetst hij bij een tapkraan voor drinkwater en rond middernacht slaakt hij nog wat oerkreten om zijn bedtijd aan te kondigen.