devroompjesgaannaarsevilla

Woensdag 9 februari,

En dan arriveert Maxima met haar geliefde in Sevilla en waar ben ik? Ik ben in Cadiz.

Dan is het toch niet zo vreemd dat ik een aantal dagen eerder een dubbelgangster heb gezien.

Onze vrienden uit Maastricht zijn thuis en 2 zijn onderweg naar huis. De dagen worden weer rustig.

Even geen dinertjes buiten de deur maar naar de overdekte markt onder de Seta's. Een hele mooie markt met heel veel ruimtes tussen de verschillende zaakjes. Ik loop een rondje om te kijken welke viskraam ik ga benaderen. Ik zie een hele mooie grote moot tonijn. Ja, die gaat het worden.

Ik wil een nummertje trekken maar de dame laat een hele Spaanse zin op mij los. Ik begrijp het niet en kijk manlief aan. Als je nu je zonnebril eens afzet dan kun je horen wat ze tegen mij zegt.

Hij zet zijn zonnebril af en de dame herhaalt haar zin. Aha, je hoeft geen nummertje te trekken als er geen klanten staan.

Met het schaamrood op mijn wangen bestel ik de helft van die moot tonijn. Naast de tonijn liggen fantastische langoustines, ook graag 8 stuks van die. 2 mooie plakken zwaardvis die a la plancha worden gebakken en dan weet de dame hoe dik die moeten zijn.

Nog een filet roodbaars en ik kan er een aantal dagen tegen.

De gerechten botsen in mijn hoofd met elkaar, ik ben al aan het koken terwijl ik de aankopen van haar aanneem en doorgeef aan manlief.

Groenten ga ik bij mij in ons straatje halen, daar zit een ienie mienie groentewinkel met een groot assortiment aan groenten en ik wil daar eens gaan neuzen.

Naar huis, de vis in de koeling leggen, vandaag de roodbaarsfilet. Die maak ik klaar met een beetje rijst en kikkererwten in curry, dit zit in een pakje en heb het nog nooit in NL gezien dus even proberen. De vis in stukjes door de bloem en de vis wordt zo krokant gebakken. De langoustines zijn voor morgen. Daar moet ik nog iets bij bedenken. De zwaardvis mag nog even de diepte in van mijn vrieskist en ook de tonijn wordt ik lange vierkante repen gesneden voor mijn gerecht: Atun tataki.

Naar buiten, koffie. Die gaan we drinken onder ons bij Gigante. Daar blijven we een aantal uurtjes zitten. De zon op ons balkon is weg en we moeten nog wat vitamientjes opdoen.

Eerst een cortada en dan een San Francisco sin alcohol. Aan de overkant van de weg staan de containers voor het huishoudelijk afval.

Deze stromen over en de meeste zakken staan er nu naast. Een klein geel vrachtwagentje van de gemeente neemt wat zakken mee totdat zijn ruimte vol zit.

Hij maakt een foto van de overgebleven vuilniszakken. Het zal mij benieuwen of dit gaat helpen. Maar ondertussen als hij is verdwenen komen er meer mensen met hun afval. De berg rondom die containers worden groter en groter. Dan verschijnt er een andere vrachtwagen met meer capaciteit. Die zit ook snel helemaal vol met vuilnisafval. Ook die mannen maken er een foto van.

Het begint lachwekkend te worden, die foto moet eerst per email worden verzonden naar de juiste afdeling, daar zit een secretaresse, die moet de mail weer doorzenden naar een hogere persoon in rang, en voordat de boodschap daar ligt waar ie zou moeten liggen zijn we dagen verder.

En inderdaad ook vandaag zijn ze weer bezig met dweilen, dweilen met een open kraan.

Manlief moet vandaag ook nog een zakje kwijt.

Ik ben vorige week mijn tassenhanger kwijt geraakt, nou niet echt kwijtgeraakt maar laten hangen aan de tafel. Mijn handtas is een keer gestolen toen die onder mijn stoel stond en sinds die tijd heb ik een speciale haak om mijn tas tussen mijn benen aan de tafel te hangen. Harstikke handig, alleen je moet hem wel meenemen als je gaat en ja hoor, hij is blijven hangen. Ik weet ook waar en bij welk cafe maar de medewerkers weten dat niet. Ga maar eens op zijn Spaans uitleggen wat een tassenhaak is die je hier helemaal nergens ziet.

Ik wil graag een nieuwe, ik ben hier nog ruim 2 maanden en ik zit dagelijks op een terras.

Online probeer ik een haak te bestellen en te laten bezorgen in Sevilla. Dat gaat niet lukken.

Ik vraag een goede vriendin in Maastricht, of ik de haak bij haar mag laten bezorgen en dat zij deze dan opstuurt naar ons adres in Sevilla.

Dat is geen probleem. Ik heb verschillende soorten haken besteld en natuurlijk komen die niet in een zending aan.

Mijn vriendin wacht tot de hele zending binnen is en vandaag gaat zij naar het postkantoor om de haken te verzenden.

Ondertussen hebben wij van de eigenaar een sleuteltje gekregen om de brievenbus te openen. Daar zat post in van de afgelopen 2 jaar. Men bleef er maar post bij duwen, wij moesten hengelen in de brievenbus om te kijken of er ook voor ons post in zat want soms kan er iets binnen komen zoals nu het geval is. Ik wacht met smart op mijn tassenhaak.