devroompjesgaannaarsevilla

Dinsdag 25 januari,

Mister Pulpo zag op mijn tafel een magazine liggen, een Spaans kookmagazine. Hij bladerde het door en vroeg of ik hier al gerechten uit klaar had gemaakt.
Nee, ik kook nooit gerechten uit aangekochte magazines. Hij fronste zijn wenkbrauwen en vroeg zich af waarom ik deze bladen dan kocht.

Er zijn mensen die kopen magazines waarvan de middelste pagina is voorzien van een nietje door een navel, ik koop magazines met een nietje door de courgette.
Het zijn hebbedingetjes om je aan te verlekkeren.

Zondagavond bij het verlaten van Hotel Alfonso de Dertiende liepen we langs de parfumeriewinkel in de foyer.
Er stond een medewerkster met een aantal stoffen rozen om haar vingers in diverse kleurtjes.
Ik liep er naar haar toe en zij gaf me een rode stoffen roos die een heerlijke geur had. Je doet deze ring om als je uit gaat en je besproeit hem met je favoriete geur.
Een ontzettend leuk idee, ik wierp een blik in de prachtige winkel en zag de mooiste flesjes die je maar kunt bedenken. Ik durfde niet naar binnen, bang dat ik iets zou omstoten. Misschien kom ik er aankomend weekend nog een keer, wie weet en scoor ik nog een roos.

Sevilla heeft ook haar eigen geur, aqua de Seville. Ik ben verslaafd aan heerlijke geuren. Dat zijn de naweeën van een reizende eega. Ik was zeer benieuwd naar de geur van dit watertje. Op naar El Corte Ingles, door een jungle van wereldmerken op zoek naar het watertje van hier.
Maar het was niet het geurtje waarvoor ik flauw val. Ik besproeide me met aqua de Seville, aqua de Seville noir, agua Seville naranja en toen ik lef genoeg had verzameld om bij de Cartierstand naar een geurtje te kijken waarbij meteen de medewerkster op mij afliep was ik gehuld in een mix van Sevilliaans water met een Franse achtergrond.

Nee, of het was het net niet of de prijs kwam niet overeen met mijn inkomsten.
Kom, we gaan een mooi kopje koffie scoren op de 5de etage. Ik had zin in een gebakje dus ik ging de cappuccino bestellen en zocht daar 2 mooie creaturen bij om gegeten te worden.

Er kwamen wat druppeltjes uit de lucht vallen, dit tegen onze afspraak in. Onze vrienden zijn via binnenwegen en een flinke plensbui weer gearriveerd in Cadiz en zetten daar hun "Mi Vida" leventje weer verder op.

Manlief heeft contact gehad bij Mausschool en gaat weer het studentenleven in. 2 keer per week 1 uur conversatie. Ik zal samen met hem het huiswerk maken maar ik ga niet meer mee naar de lessen.
Zijn hoofd bleek leeg te zijn, dat waren zijn woorden toen hij terug kwam van de eerste les. Alles is weg, ik wist niets meer, ik kijk hem begrijpend aan. Als bij hem al alles weg is dan hoef ik er helemaal niet meer aan te beginnen.

2 woordjes zeggen en begrijpende mensen, nou dan ben ik toch al een heel eind.
Ik krijg wat ik wil ook al klopt er niet veel van. Zinnen in tegenwoordige, verleden en onvoltooide tijd het zal me een worst wezen. Limpio plato, schoon bord dat is de vertaling volgens mijn herseninhoud en ik krijg een schoon bord. Daarna volgt met manlief en overige een hele discussie en ik kijk hen meewarig aan. Ik heb wat ik wil en daar gaat het om.

Die avond bak ik een perfecte solomillo, snel om en om op hoog vermogen en op tijd uitgezet voordat het brandalarm in de huiskamer afgaat. Aardappeltjes op arme lui wijze en verse broccoli.

Vandaag kijk ik naar buiten wanneer ik de luiken openmaak, tja een beetje zon. Dat is niet genoeg om het hele beddengoed in de wasmachine te laten draaien en dan op het dak te laten wapperen. Morgen, morgen wordt het beter weer. Meer zon, hogere temperaturen. En vanaf zondag 20 graden en hoger.
En morgen ga ik varkenswangetjes eten bij Los Tulipanes.

Dadelijk op zoek naar stylingpoeder, ik ben inmiddels al een week op zoek om dit gevonden te krijgen.
Het lijkt allemaal simpel om je normale dagelijkse produkten uit Nederland hier aan te schaffen maar het kost wat denkwerk.

Zusje, vandaag neem ik een gebakje op jouw verjaardag, proficiat en welkom bij de club.