devroompjesgaannaarsevilla

Maandag 10 januari,

Een blik openmaken, wat heb je daarvoor nodig? Een week voor de kerstdagen heb ik een blik gescoord met gekonfijte eendenbouten. En vandaag wordt dat blik opengemaakt mits je een blikopener hebt. En, nee die hebben we niet. Op naar de winkel van sinkel, daar hing een normale opener zoals ik die ook thuis in de la heb liggen. Nog wat andere vreemdsoortige gevallen hingen er in die winkel maar het werd de normale opener.

Ik zet het blik op de aanrecht maar ik kreeg er totaal geen beweging in. Manlief die het een tijdje zat aan te kijken kwam eens wat dichterbij. Dan moet je onmiddellijk toeslaan en het gereedschap uit handen geven.

Ondertussen ben ik begonnen met het fijnsnijden van de paprika, de knoflook, een uitje, een stukje geraspte gember en wat met de hand geknepen gedroogde pepertjes (daar heb ik de hele avond plezier van gehad).
En ondertussen is manlief bezig met het blik. Er komt een schroevendraaier aan te pas, een klein hamertje, een schaar, zelfs het zakmes van zijn dienstjaren wat altijd mee op reis gaat werd uit een jaren 60 zakje gehaald.

Het hele blik is bijna open op een stuk van 4 centimeter en in het midden een piepklein stukje van 1 centimeter en dat is net niet genoeg om de 4 spartelende eenden pootjes los te laten.

Ik bemoei met nergens mee. En dan ineens na heel veel zuchten en een bezaaid aanrechtblad van de hulpmiddelen is het blik open en de pootjes komen vrij. De blikopener van twee euro kan de vuilnisbak in en ik, ik mag geen blikwerk meer kopen.

Ik haal de pootjes uit het blik, haal het velletje eraf en de botjes eruit en ga ze bakken met de ui, pepertjes en de geraspte gember. Sojasaus erbij totdat ze kunnen zwemmen, honing, jus d orange, geraspte limoen en het sap van een halve limoen. Dit alles op hoog vermogen zodat de stukjes eend donker gaan kleuren van de soja en een sticky laagje krijgen van de honing.
Het ruikt hemels, paprika met de overige ingrediënten in een andere pan, bakken en daar een paar grote opscheplepels basmatirijst bij.
Nog een beetje gebakken knoflookstukjes en wij hebben een verrukkelijke maaltje.
Hier kunnen we nog een keer van eten.

Vandaag was het ook wasdag, het beddengoed heeft in de wind gewapperd en gedroogd. Een buurman kwam zelfs in zijn pyjama de was ophangen.
Toen naar de winkel van sinkel voor een blikopener die nu al weer in de vuilnisbak ligt.
Daarna strategisch een goede plek bij Eureka uitgezocht. Vandaag was er plaats genoeg. Een mooi glas cappuccino en een glas spa bruis met citroen. Zo zitten we een tijdje. Het terras is een verlenging van ons appartement omdat we daar zelf maar een meter breedte aan balkon hebben. De zon verdwijnt om 13.00 want die gaat dan de hoek om en daardoor dopen we café Eureka om tot onze achtertuin.

Iets voor 17.30 zijn we thuis. We maken ons bed op met schone lakens en ik word gebeld door een vriendin die op dit moment in Conil de la Frontera zit. We praten even bij en hopelijk zien we elkaar binnenkort in Cadiz. Haar man gaat daar op Spaanse les en is benieuwd of hij Loes Luca daar tegen komt.