Devroompjesgaannaarsevilla

Maandag 13 december 2021,

Daar ben ik weer, eindelijk kan ik weer mijn verhaaltjes schrijven. Eindelijk, eindelijk mijn papier is lang blank gebleven. In juni 2020 schreef ik mijn laatste verhalen over Sevilla en Maastricht.

En je zult het niet geloven maar de koffer ligt weer open op de vloer in de huiskamer om gevuld te worden met luchtige kleding, kaasschaaf en zelf samengestelde kruiden. Ja, ik ga weer naar Sevilla, overwinteren voor een aantal maanden. Drie maanden naar Sevilla en een maand naar Valencia.

Ik ga het pas geloven als ik vrijdag op stoelnummer 16f zit. Ik krijg heel veel vragen, ga je echt, gaat het door?
Als Ryanair vliegt dan zit ik erin.

Wekenlang ben ik in mijn hoofd bezig met de voorbereidingen. Nachtenlang lig ik wakker. Welke kleding neem ik mee, past het wel allemaal bij elkaar?
Kan ik alles met elkaar combineren? Ik heb mijn kleding apart bij elkaar gehangen in mijn kledingkast en soms verplaats ik een tuniek voor een andere en zo ben ik aan het rommelen om de tijd wat sneller te laten gaan.

Ik sta moe op in de ochtenden. Wat een dilemma's, ik zou denken dat er wel andere problemen op te lossen zijn maar ik voel me als een kind, een kind dat een uitje heeft.

Ik heb de contacten met Sevilla goed onderhouden, alleen is mijn kennis van de Spaans taal weggezakt.
Elke week nam ik me voor, ik sla de boeken open. En de boeken hebben ook maandenlang open gelegen in de huiskamer en van tafel gewisseld. Een keer ben ik ijverig aan de tafel gaan zitten en heb ik mijn huiswerk schriften open gedaan. ik was zo verbaasd wat ik allemaal heb geweten.

Het is weggezakt, alles is weg op een heel klein plekje ergens in mijn achterhoofd. Zou het terugkomen?

Deze overwintering komen er vrienden en familie op bezoek. Wanneer we aankomend weekend de koffers hebben weggewerkt komt onze dochter voor een dikke week. We vieren de kerst samen.

Andere vrienden hebben hun vlucht en hotel ook al geboekt en wij nemen ze mee op sleeptouw. Ik ben al bezig met het bedenken van een 4 daags programma. En zo zijn er meer toezeggingen van vrienden en familie.

De reservering van "ons" appartement hadden we in 2020 al gemaakt voor deze winter. Afgelopen lente gingen we de reservering online eens bekijken en tot onze stomme verbazing was alles geblokkeerd.
De eigenaar had zijn vakantie appartement verkocht en we waren dakloos op papier.

Het agentschap had geen andere oplossing voor ons. We zijn gaan zoeken bij Airbnb en daar kwam een pareltje voorbij. Een appartement aan ons geliefde plaza Alameda de Hercules. We kijken op het plein en zitten boven het uitgaansgebied. Wat een feest gaat dit worden. We gaan niets meer missen, de kerstmarkt, Driekoningen en een marathon.
Ook maken we de sluiting mee omstreeks middernacht van de cafés en de restaurants, de vuilniswagen die de containers komen legen, de hop on bus. Alles maar dan alles komt daar voorbij.

Heerlijk, we staan weer midden in het leven. Nog een paar dagen werken aan de voorbereidingen. Worstelend door de brij aan papieren die zijn ingevoerd tijdens deze pandemie. Poetsen, koelkast koken en lijstjes afstralen.

Sevilla, aqui vamos.