devroompjesgaannaarsevilla

Donderdag 21 februari

Gisteren zijn we met de trein naar Utrera geweest. Daar wonen onze Amerikaanse vrienden. We nemen de bus vanuit onze woonplek aan de Plaza del Duque en komen aan op het centrale station. Daar kopen we 2 kaartjes voor heen en terug. De trein is een paar minuten te laat maar dat zijn we gewend vanuit NL. De rit duurt een half uurtje, we rijden langs dorpjes waarvan de bewoners het normaal vinden om al hun huisvuil etc. over de muur te gooien langs het spoor. Misschien denkt men hier dat het dan vanzelf wel een keer zal verdwijnen. Zou kunnen maar die kans is toch wel uitermate klein.

We zijn een kleine 50 minuten te vroeg in Urtrera. Het is een stadje van ongeveer 50.000 inwoners. Een leuk centraal plein met veel cafeetjes, restaurants en winkels. De dochter van onze vrienden heeft daar samen met haar Franse vriend een talencentrum geopend. Zij geven Engelse les. De school is pas een paar maanden open en het loopt storm, de jongste leerling is 3 jaar.
Ik wil graag een mooie bos bloemen kopen en we zoeken op internet waar een floresteria zit. Die is dichtbij het appartement van Sheryl en Bryan. Ik bestel een boeket in de kleur geel en dat gaat ongeveer 10 a 15 minuten duren. We gaan aan de overkant een kop koffie drinken. even voor 13.00 gaan we het boeket ophalen.
Het is een plaatje geworden. Wanneer we bij onze vrienden zijn aangekomen gaan we aan tafel, Bryan is de kok en heeft een Mexicaanse maaltijd voor ons klaargemaakt.
Tegen 15.30 gaan we naar buiten, het weer is zo geweldig en de temperatuur is al boven de 20 graden. Hun dochter met haar zoontje van 5 maanden gaat ook mee.
We bezoeken een park, de plaatselijke kerk en we zien heel veel volkstuintjes liggen met producten waar we in NL alleen maar van kunnen dromen dat je deze zo kunt opkweken. Bryan wil ook graag een stukje grond maar moet dan kunnen aantonen dat hij met pensioen is en geen inkomen meer heeft. Op deze manier is het mogelijk om dan gratis een stukje grond te mogen bewerken.

Later op de middag halen we in een Panaderia heerlijke stukken gebak en die gaan we bij een ander café oppeuzelen. Het is hier normaal dat je bij de bakker wat lekkers haalt en deze ergens ander op eet. We bestellen koffie en hebben heel wat te vertellen. Op een gegeven moment is het zo eigen aan het worden dat ik zelfs in het Nederlands over ga.
Ben je nu NL aan het praten tegen mij, vraagt Sheryl? Herman en ik praten NL tegen elkaar en soms proberen we om in het Spaans met elkaar te communiceren. De talen lopen hier door elkaar. NL, Engels en Spaans.
Herman heeft nu van 13.15 tot 14.15 een extra les, die gaat over de werkwoorden in de verleden tijd. Ik ben bezig met een simpel leesboekje over de gerechten van Spanje.
Vanavond hebben we onze wekelijkse les bij Pedro. Zojuist is er een email binnengekomen vanuit Mausschool om mee te gaan met een bus naar Cadiz voor 2 dagen. Wij hebben dit vorig jaar al op eigen houtje gedaan. We hebben het gezien en dat was genoeg. Carnaval in Spanje is toch heel anders dan carnaval in Maastricht. Aankomende zaterdag is er weer een Sangria party bij Maus en daar zullen we onze neus wel even laten zien. Deze school is heel sociaal begaan met iedereen en een paar keer per maand organiseren ze een leuke activiteit. We zijn met onze neus in de boter gevallen met deze school. Het is een grote familie en zeer begaan met de cursisten.