devroompjesgaannaarsevilla

Donderdag 7 februari

Dag 56 van ons verblijf, we zijn nog niet op de helft. De temperatuur is sinds gisteren aardig aan het stijgen. 21 graden en op sommige momenten in de zon wel 25graden. Dit is genoeg voor mij. Gisteren zijn we met de Sevicifiets erop uit geweest. Een hele tocht, eerst langs de rivier en toen daar wat van afgeweken. De fietsen zijn zwaar en ik heb het moeilijk, ik ben verwend met die e-bike in NL.
We fietsen de brug over want we zijn op zoek naar een groothandel, Sevilla Gourmet.
Ik heb weer eens iets gevonden op internet, vis in blik en deze komen uit Portugal. Ik heb ze wel bij de El corte Ingles gevonden maar daar kost een blikje 25 euro.
Bij de groothandel zijn deze misschien iets goedkoper. Helaas, we fietsen op een industrieterrein en we kunnen het niet vinden. Het is genoeg geweest, we zijn al 2 uur onderweg en mijn huid voelt ziltig aan van mijn luie zweet wat er nu uit komt.
We drinken onderweg een flesje water en koffie en fietsen terug naar Plaza Armas.
Daar is het station en daar staan ook fietsenstallingen.
Ik ben die fiets beu en wil hem kwijt. Ik zie tot mijn schrik dat er geen lege plekken zijn om onze fietsen terug te zetten. Gelukkig komt er een persoon aan die een fiets nodig heeft en ik kan mijn fiets weer kwijt. Zo, ik ben er voor een aantal dagen klaar mee. Als je besluit om een abonnement te nemen probeer dan eerst de fiets voor een week uit.

We gaan naar huis, ik ga even naar de MAS voor een paar kleine boodschapjes. Ik zie in de diepvries in kleine zakjes zwarte inkt liggen. Dit komt van de inktvis en ik wil deze gaan gebruiken om de rijst te kleuren. Wanneer ik langs de rijstproducten loop kan ik een bak ijs met de smaak caramel niet weerstaan.
Wanneer ik thuis kom zit Herman al op het terras. Ik maak een lekker bordje klaar met een dikke plak cake en daarop een bol ijs.
Zo, zeg ik, dat heb ik verdiend na die fietstocht. We eten dit op en maken ondertussen ons huiswerk. Het is zalig buiten en voor mij mag de parasol wel open. Rond 18.00 ga ik koken, verse ravioli, gevuld met tomaat en tonijn.
Wanneer deze gaar zijn meng ik hier spinazie met kikkererwten en daarboven op geraspte kaas. Dit gaat kort in de magnetron om de kaas te laten smelten.
Daarbij een moot gebakken rode tonijn met een grote langoustine en gebakken knoflook. Dit is een geweldig gerecht, we kunnen vandaag buiten eten ondanks dat de zon al achter de gebouwen aan de overkant is verdwenen. Een glas witte wijn met bevroren witte druiven om de wijn koel te houden.

19.30 lopen we naar de bioscoop. Deze is op 5 minuten lopen, het is zo heerlijk om midden in de stad te wonen. Alles ligt dichtbij. We gaan naar Bohemian Rapsodie, maar als we aankomen is de tijd van 20.00 verplaatst naar 22.15. Dat is jammer, elke keer als we langs de bioscoop lopen zeggen we tegen elkaar, we moeten nu echt naar die film gaan.
We nemen een andere film, Green Book, zeer ontroerende film.
Deze bioscoop is de enige binnen Sevilla die Engelstalige films vertoond met de ondertiteling in het Spaans.
Zo vangen we 2 vliegen in een klap, we begrijpen waar de film overgaat en we lezen de Spaanse tekst. De prijs aan het loket voor deze film is 3.90 per persoon inclusief de verwarming in de filmzaal die volgens mij op 35 graden staat.

Het wordt warmer en warmer, we zitten buiten en de parasol mag nu wel open. Ik ben een beetje verbrand tijdens de fietstocht en mijn huid pikt dus ik ga de zon uit. We oefenen nog een paar lesjes en ik ga een boek lezen. Tegen 15.00 gaan we de deur uit, eerst naar Eureka voor een koffie, ik haal bij patisserie een gebakje voor ons 2 (para compatir) en na 16.00 lopen we naar Maus.

Er is inmiddels een Nederlandse student bij ons aangeschoven. Hij studeert hier sinds 2 weken, tenminste dat is zijn bedoeling. Maar hij moet eerst een paar weken goed feesten en dan zal hij zich op de studie gaan storten, tenminste dat is zijn bedoeling. Dan verschijnt er een flamboyante Ier, een jonge knul met een mooie hoed. Hij legt die naast zich neer op de lege stoel en stelt zich in rap Spaans voor. Ook hij begint vandaag voor het eerst maar heeft zich online al in de Spaanse taal verdiept. Na 10 minuten staat hij op, sorry, zegt hij, ik neem een andere klas, een level hoger.

Ik ben blij want als anderen zo goed zijn dan durf ik niet meer te praten. De NL student is ook online al aan de gang gegaan en bij hem gaat het ook al heel erg goed. ik vertel hem dat het bij ons wat rustiger er aan toe gaat. Ik ben al blij als ik een zin in elkaar kan zetten en deze kan uitspreken. Maar hij voelt zich nog niet goed genoeg voor ons. Ach, over een paar weken denkt hij daar anders over en dan verdwijnt hij van zelf naar een ander level. Maar het is wel gezellig, een 25 jarige jonge knul tussen twee gepensioneerden.

Na de les wensen we elkaar een fijn weekend, wij gaan een copa drinken bij Alameda 5 en later op de avond kook ik zelf. Elke week krijg ik op dinsdag de vraag van Rosa wat ik gedaan heb in het weekend. Er is tot nu toe nog geen fatsoenlijk gesprek door mij tot stand gekomen. Dat ga ik anders doen, ik zal me op maandag even voorbereiden op deze vraag en proberen om er een schitterend en spetterend verhaal van te maken.