devroompjesgaannaarsevilla

Donderdag 31 januari

De maand januari is voorbij, inmiddels zijn we 48 dagen in Sevilla.
Het duurt altijd even voordat we weer gesetteld zijn.
we schuiven telkens een stukje verder op met het bewonen van een appartement en dan is ook de omgeving weer wat anders.
Al loop je jaren door de stad, op een plekje wonen voor een aantal maanden geeft je toch een ander beeld van die omgeving.

We worden herkend tijdens onze boodschappen bij de MAS. Ook de eigenaar van het oude barretje op de hoek waar we tweemaal geweest zijn zwaait enthousiast als we voorbij lopen.
Gisteren zijn onze Amerikaanse vrienden een middag bij ons geweest. Het was een gezellige middag, heerlijk gegeten en alles is opgegaan.
Na de lunch trakteerde zij ons op een koffie, het regende op dat moment. Dan mogen we op zoek naar een adresje waar we binnen kunnen zitten. Nu is dat met ons niet meer zo moeilijk want we zijn tegenwoordig een wandelende tripadvisorgids geworden.

We gaan naar Gigantes op plein Hercules. Daar hebben ze geweldige mooie en heerlijke taarten etc. We bestellen koffie en een brownie. Niet zo als je denkt dat deze eruit zou moeten zien maar deze is klaar gemaakt in een groot glas waar ooit conserven in hebben gezeten.
Een smalle hals en daarop ligt een bolletje ijs met gesmolten chocola.

Herman heeft iets anders besteld, tarte Alpina con helado, daar zitten amandelen in en een warme karamelsaus ernaast en ook een bolletje ijs met chocola. Men begrijpt hier meteen dat als je met 4 personen bent en je besteld maar twee zoetigheden dat daar dan 4 lepels bij horen.
Tegen 18.30 willen Sheryl en Bryan de trein terug nemen naar Utrera. Het regent en we hebben geen van allen een paraplu bij maar we trotseren de regen en lopen naar Puerta Jerez.
Dit ligt midden in het centrum, zij nemen de metro naar het treinstation en wij lopen via de “Maas” terug naar huis. Het is mooi geweest.

Vandaag ben ik om 08.00 uit bed, Herman draait zich nog een keer om en heeft zo nog een paar uurtjes het hele bed van 1.50 breed voor zich alleen.
Ik ga naar een extra Spaanse les. Deze gaat over het ontstaan van de Tapas en wat daar allemaal bij hoort. Ik zie een paar oude bekenden van vorige week.
Ook zijn er een paar jonge dames die geïnteresseerd zijn. De cursisten op deze morgen komen uit, Duitsland, Engeland, Marokko, België en Nederland. We krijgen les van Rosa. Na deze les ben ik weer wat wijzer over het ontstaan van de Tapas.
Maar ook heb ik er een aantal adressen bijgekregen van restaurants waar men goeie tapas serveert en waar ik normaal langs zou lopen.

Het huiswerk van deze extra les is: binnen 2 weken al deze restaurants bezoeken en een foto maken van je favoriete gerecht maken.

Ik loop naar huis en ondertussen app ik naar Herman of hij het ontbijt al klaar heeft. Ik ben zonder de deur uitgegaan. Ik krijg een knipoog te zien en dat is een goed teken.
Ook vandaag is het weer van slag, veel wolken, mee en dan een bleek zonnetje en misschien straks nog wat regen.
Ons huiswerk voor vanavond is nog niet gedaan en ook dat moet nog gebeuren.
We moeten afzonderlijk een onderwerp uit je huis bedenken en daar een omschrijving van maken waar dit onderwerp te vinden is.
Vanavond vertellen we elkaar de omschrijving en dan mag je raden waar het omgaat.
Deze oefening helpt je om al je huisraad en overbodige rommel in je huis te vertalen naar het Spaans.

Ik ga mijn eten alvast voorbereiden voor vanavond. Ik loop even de hoek om naar de Chinese toko. Ik haal een potje pindakaas voor de satésaus, bosui, grote gepaneerde garnalen en paksoi. Ik maak bami met een dunne pindasaus waar ik een restje kokossaus van mijn Braziliaans vispotje aan toevoeg.
Scheutje sinaasappelsap, suiker, tomatenpuree, suiker, citroensap, sojasaus en voor de pittigheid een scheutje sriracha. Het is een hele andere saus geworden als ik gewend ben maar hij smaakt goddelijk. Dat is meestal met gerechten die ontstaan door restjes en producten die je normaal daarvoor niet gebruikt.