devroompjesgaannaarsevilla
Door: Annette Vroomen
Blijf op de hoogte en volg Annette
23 Januari 2019 | Spanje, Sevilla
Maandag 21 januari
Een hele mooie zonnige dag daar ga ik zo meteen eens van genieten op ons terras. Vandaag mijn eigen Spaanse gehaktballetjes maken. Ze zijn al voor gedraaid door de slager en zijn van kalkoengehakt. Er valt eigenlijk niet veel te vertellen, de dagen gaan ook hier snel voorbij en we maken ons nergens druk om. Het wordt tijd dat we weer eens een bus of trein gaan nemen naar een andere plaats. Helaas tot aan vrijdag hebben we daar geen tijd voor. Een andere plaats bezoeken is in het weekend aangenamer, dan is het drukker en iedereen heeft weekend die niet hoeft te werken.
De Spaanse balletjes worden gebakken met uiteraard knoflook, champignons, rode ui en paprika. Ik gebruik rijkelijk mijn Turks kruidenmengsel. Als alles goed gebakken is wordt dit alles afgeblust met een goed groot glas rode wijn.
Herman zijn favoriete wijn. Hij kijkt gelukkig niet mijn kant op als ik de fles voorzichtig openmaak en daarvan een flinke scheut over mijn balletjes gooi.
Ik laat dit alles een beetje inkoken en ik heb prachtige ballen met een geweldige saus.
Kan ook niet anders met zo’n goede rode wijn. Ik serveer dit gerecht met een portie gebakken aardappeltjes en een aangemaakte salade.
Wanneer we aan tafel zitten en Herman tot zijn verbazing ziet dat de fles rode wijn als is opengemaakt en waar al een flink glas is uit verdwenen fronst hij zijn wenkbrauwen. Hoezo is deze fles al open? En waarom is er al zoveel uit? Als ik beken dat ik deze heb gebruikt voor mijn overheerlijke Spaanse ballen en dat daarom de saus zo geweldig smaakt hoor ik een gemompel.
Ik praat er vlug over heen. Smaakt heerlijk he, is mijn antwoord.
Dinsdag 22 januari
We lopen vandaag weer naar de reparatiewinkel waar men tablets ’s, gsm’s etc. weer tot leven kan wekken. Mijn tablet heeft een batterij die erg snel leeg is.
Ik lees via mijn tablet heel wat boeken weg en ik moet daarom vaak bij een stopcontact gaan zitten.
We hebben besloten om er een nieuwe batterij in te laten zetten. Wanneer we in de winkel aankomen herkennen ze ons al. Ze weten al waar we voor komen.
Ze verbazen zich dat wij er nog steeds zijn. vorige week zaterdag zijn we ook al daar geweest en de meeste toeristen zijn na een paar dagen verdwenen.
De doos met afgeleverde onderdelen is zojuist gearriveerd maar daar zit geen batterij in voor mijn tablet.
Manana is het antwoord, in de namiddag. Ja, zo komen we wel aan onze 10.000 stappen.
We staan weer buiten, ik zie een te gekke zonnebril hangen. Oh, die is gaaf, die wil ik wel.
Maar als ik het gezicht van Herman zie dan laat ik het daar maar bij. Afschuwelijk is zijn antwoord en ik moet er tegen aan kijken.
Degene die mij beter kennen weten dat ik bij elk kledingstuk de juiste kleur zonnebril moet hebben maar helaas deze gaat het niet worden.
Wat gaan we doen? Hebben we nog boodschappen nodig? ja, de eieren zijn op en ik wil graag als avondeten wat grote grijze langoustines.
Op naar de markt aan de Calle de Feria.
Herman wil graag nog wat vleeswaren en gaat daar in de rij staan en vraagt wie de laatste persoon is. Ik loop naar het kippenvrouwtje wat ondertussen een man is geworden en koop daar super grote eieren.
Dan nog even naar de Italiaanse stand, daar wil ik graag de verse tortellini’s. no, no, is het antwoord, dit is ravioli.
Ook goed, ze zijn zojuist vers gemaakt en ik neem hiervan 250gr. dan naar de vismarkt maar helaas geen verse langoustines.
Verdorie, daar gaat mijn gerecht. Herman is ondertussen klaar en we lopen naar huis. Ik leg alles in de koeling maar ik leg me er niet bij neer dat ik geen langoustines heb kunnen scoren.
Op naar de MAS, de supermarkt vlakbij waar we een aantal per week komen. Herman blijft op het terras zitten in de zon en ik ga alleen.
En ja hoor, zij hebben precies wat ik bedoel. Een halve kilo van deze beauty’s.
Wanneer ik thuis ben maak ik de helft van de langoustines helemaal schoon en marineer deze in olie en Indiase viskruiden.
De overige langoustines laat ik heel en snij deze vanaf de kop tot aan de staart over de lengte in. in een plastic afsluitbare zak, een scheut olijfolie, een paar gesnipperde tenen knoflook en een flinke eetlepel gerookte paprikapoeder. Een beetje masseren en dit wegzetten tot morgen.
Om 16.30 naar de Spaanse les, we doen het spelletje wie ben ik om te oefenen wat voor kleur haar je persoon op het kaartje heeft. Bril, baard of snor, bril, kaal of krullend haar en zo zijn we even bezig. Nog wat andere onderwerpen en na de les schrijven we ons in voor een extra les op donderdagmiddag.
Wij krijgen op tijd een email waarin extra lessen worden vermeld en waar we gratis aan kunnen deelnemen.
Nu moet het niet te flauw worden maar als we de extra lessen kunnen gebruiken dan nemen we hieraan deel.
Rond 20.00 ga ik koken. Er waren nog 4 balletjes over en wat van die geweldige saus, een bakje kant en klare couscous, gebakken met prei, een paar verdwaalde champignons. De garnalen bak ik op hoog vermogen en we hebben een geweldig gerecht. Mooi geserveerd op een groot houten bord.
Woensdag 23 januari
We zijn er vandaag op tijd uit vanwege een paar afspraken. De stad is aan het ontwaken en de restaurantjes zijn al open voor alle mensen die even staande een ontbijtje wegwerken.
Wanneer we terug zijn nemen wij ons ontbijt en ik ga mijn Spaans huiswerk maken, Herman is met de administratie bezig. Ook dat gaat hier door, daarna lopen we weer naar die reparatie winkel en ja hoor de batterijen zijn binnen.
Na een uur kunnen we mijn tablet weer ophalen. Deze winkel ligt bij de Seta’s en we gaan daar koffie drinken. Wanneer mijn tablet klaar is brengen we deze naar huis en gaan nog een stuk lopen en we ploffen neer voor de kathedraal op een terras.
We nemen daar iets te drinken en krijgen daar een bordje heerlijke olijven bij. We gaan nog even de Joodse wijk in, hier hebben we jaren geleden 4 weken overwinterd. We drinken nog een glaasje en bestellen daar een bordje jamon bij.
Op naar huis, het begint te waaien en we hebben het fris. Ik ga koken, de garnalen gaan heelhuids in de grillpan. Om ze zo plat mogelijk te houden zet ik er een groot plat bord op. Ik frituur de kleine groene paprikaatjes. Serveer dit mooi op 2 grote borden.
Deze garnalen smaken zo geweldig lekker op deze manier. 24 uur gemarineerd en we eten ze bijna met huid en haar op.
Als laatste gerechtje nog een gebakken tortilla wrap die ik heb ingesmeerd met een smeerkaas en daarop 2 mooie grote plakken gekookte ham. Dit was het voor vandaag. Wanneer Herman naar de keuken loopt hoor ik een gil, dit gaat nooit in de vaatwasser passen krijg ik te horen. Tja, dan was je rest met de hand af mompel ik zachtjes. Onze lijfspreuk is: Yo cocino, tu friegas.
Een hele mooie zonnige dag daar ga ik zo meteen eens van genieten op ons terras. Vandaag mijn eigen Spaanse gehaktballetjes maken. Ze zijn al voor gedraaid door de slager en zijn van kalkoengehakt. Er valt eigenlijk niet veel te vertellen, de dagen gaan ook hier snel voorbij en we maken ons nergens druk om. Het wordt tijd dat we weer eens een bus of trein gaan nemen naar een andere plaats. Helaas tot aan vrijdag hebben we daar geen tijd voor. Een andere plaats bezoeken is in het weekend aangenamer, dan is het drukker en iedereen heeft weekend die niet hoeft te werken.
De Spaanse balletjes worden gebakken met uiteraard knoflook, champignons, rode ui en paprika. Ik gebruik rijkelijk mijn Turks kruidenmengsel. Als alles goed gebakken is wordt dit alles afgeblust met een goed groot glas rode wijn.
Herman zijn favoriete wijn. Hij kijkt gelukkig niet mijn kant op als ik de fles voorzichtig openmaak en daarvan een flinke scheut over mijn balletjes gooi.
Ik laat dit alles een beetje inkoken en ik heb prachtige ballen met een geweldige saus.
Kan ook niet anders met zo’n goede rode wijn. Ik serveer dit gerecht met een portie gebakken aardappeltjes en een aangemaakte salade.
Wanneer we aan tafel zitten en Herman tot zijn verbazing ziet dat de fles rode wijn als is opengemaakt en waar al een flink glas is uit verdwenen fronst hij zijn wenkbrauwen. Hoezo is deze fles al open? En waarom is er al zoveel uit? Als ik beken dat ik deze heb gebruikt voor mijn overheerlijke Spaanse ballen en dat daarom de saus zo geweldig smaakt hoor ik een gemompel.
Ik praat er vlug over heen. Smaakt heerlijk he, is mijn antwoord.
Dinsdag 22 januari
We lopen vandaag weer naar de reparatiewinkel waar men tablets ’s, gsm’s etc. weer tot leven kan wekken. Mijn tablet heeft een batterij die erg snel leeg is.
Ik lees via mijn tablet heel wat boeken weg en ik moet daarom vaak bij een stopcontact gaan zitten.
We hebben besloten om er een nieuwe batterij in te laten zetten. Wanneer we in de winkel aankomen herkennen ze ons al. Ze weten al waar we voor komen.
Ze verbazen zich dat wij er nog steeds zijn. vorige week zaterdag zijn we ook al daar geweest en de meeste toeristen zijn na een paar dagen verdwenen.
De doos met afgeleverde onderdelen is zojuist gearriveerd maar daar zit geen batterij in voor mijn tablet.
Manana is het antwoord, in de namiddag. Ja, zo komen we wel aan onze 10.000 stappen.
We staan weer buiten, ik zie een te gekke zonnebril hangen. Oh, die is gaaf, die wil ik wel.
Maar als ik het gezicht van Herman zie dan laat ik het daar maar bij. Afschuwelijk is zijn antwoord en ik moet er tegen aan kijken.
Degene die mij beter kennen weten dat ik bij elk kledingstuk de juiste kleur zonnebril moet hebben maar helaas deze gaat het niet worden.
Wat gaan we doen? Hebben we nog boodschappen nodig? ja, de eieren zijn op en ik wil graag als avondeten wat grote grijze langoustines.
Op naar de markt aan de Calle de Feria.
Herman wil graag nog wat vleeswaren en gaat daar in de rij staan en vraagt wie de laatste persoon is. Ik loop naar het kippenvrouwtje wat ondertussen een man is geworden en koop daar super grote eieren.
Dan nog even naar de Italiaanse stand, daar wil ik graag de verse tortellini’s. no, no, is het antwoord, dit is ravioli.
Ook goed, ze zijn zojuist vers gemaakt en ik neem hiervan 250gr. dan naar de vismarkt maar helaas geen verse langoustines.
Verdorie, daar gaat mijn gerecht. Herman is ondertussen klaar en we lopen naar huis. Ik leg alles in de koeling maar ik leg me er niet bij neer dat ik geen langoustines heb kunnen scoren.
Op naar de MAS, de supermarkt vlakbij waar we een aantal per week komen. Herman blijft op het terras zitten in de zon en ik ga alleen.
En ja hoor, zij hebben precies wat ik bedoel. Een halve kilo van deze beauty’s.
Wanneer ik thuis ben maak ik de helft van de langoustines helemaal schoon en marineer deze in olie en Indiase viskruiden.
De overige langoustines laat ik heel en snij deze vanaf de kop tot aan de staart over de lengte in. in een plastic afsluitbare zak, een scheut olijfolie, een paar gesnipperde tenen knoflook en een flinke eetlepel gerookte paprikapoeder. Een beetje masseren en dit wegzetten tot morgen.
Om 16.30 naar de Spaanse les, we doen het spelletje wie ben ik om te oefenen wat voor kleur haar je persoon op het kaartje heeft. Bril, baard of snor, bril, kaal of krullend haar en zo zijn we even bezig. Nog wat andere onderwerpen en na de les schrijven we ons in voor een extra les op donderdagmiddag.
Wij krijgen op tijd een email waarin extra lessen worden vermeld en waar we gratis aan kunnen deelnemen.
Nu moet het niet te flauw worden maar als we de extra lessen kunnen gebruiken dan nemen we hieraan deel.
Rond 20.00 ga ik koken. Er waren nog 4 balletjes over en wat van die geweldige saus, een bakje kant en klare couscous, gebakken met prei, een paar verdwaalde champignons. De garnalen bak ik op hoog vermogen en we hebben een geweldig gerecht. Mooi geserveerd op een groot houten bord.
Woensdag 23 januari
We zijn er vandaag op tijd uit vanwege een paar afspraken. De stad is aan het ontwaken en de restaurantjes zijn al open voor alle mensen die even staande een ontbijtje wegwerken.
Wanneer we terug zijn nemen wij ons ontbijt en ik ga mijn Spaans huiswerk maken, Herman is met de administratie bezig. Ook dat gaat hier door, daarna lopen we weer naar die reparatie winkel en ja hoor de batterijen zijn binnen.
Na een uur kunnen we mijn tablet weer ophalen. Deze winkel ligt bij de Seta’s en we gaan daar koffie drinken. Wanneer mijn tablet klaar is brengen we deze naar huis en gaan nog een stuk lopen en we ploffen neer voor de kathedraal op een terras.
We nemen daar iets te drinken en krijgen daar een bordje heerlijke olijven bij. We gaan nog even de Joodse wijk in, hier hebben we jaren geleden 4 weken overwinterd. We drinken nog een glaasje en bestellen daar een bordje jamon bij.
Op naar huis, het begint te waaien en we hebben het fris. Ik ga koken, de garnalen gaan heelhuids in de grillpan. Om ze zo plat mogelijk te houden zet ik er een groot plat bord op. Ik frituur de kleine groene paprikaatjes. Serveer dit mooi op 2 grote borden.
Deze garnalen smaken zo geweldig lekker op deze manier. 24 uur gemarineerd en we eten ze bijna met huid en haar op.
Als laatste gerechtje nog een gebakken tortilla wrap die ik heb ingesmeerd met een smeerkaas en daarop 2 mooie grote plakken gekookte ham. Dit was het voor vandaag. Wanneer Herman naar de keuken loopt hoor ik een gil, dit gaat nooit in de vaatwasser passen krijg ik te horen. Tja, dan was je rest met de hand af mompel ik zachtjes. Onze lijfspreuk is: Yo cocino, tu friegas.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
