devroompjesgaannaarsevilla

Zondag 20 januari

Gisteren op de hoek van onze straat tapa gegeten. Tussen de Spanjaarden, hier komen geen toeristen, tenminste ik heb ze daar nog niet gezien. Een heel oud cafeetje uit het jaar 1919, een oudere man staat achter de tap en zijn zoon doet de keuken. Maar hij wil qua gesprekken er ook bij betrokken blijven, dan verlaat hij de keuken om zich met een gesprek te bemoeien. Er komt wat rook uit de keuken. Dat zijn onze bestelde champignons. Hele grote champignons die gebakken worden en dan belegd met Ibericoham en een gebakken kwarteleitje. Gelukkig zijn ze niet verbrand en smaakt dit gerechtje prima.

Dit gerecht ga ik noteren in mijn kookboekje, ik pas het enigszins nog wat aan en ik heb er weer een tapa gerechtje bij.
De gerechten die beschreven staan op een zwart bord zijn niet allemaal te krijgen. We proberen met handen en voeten duidelijk te maken wat er dan wel gekookt wordt. Het is een piepklein keukentje. Om 22.30 luidt de kok de bel en dat betekend dat er bijna een einde aan de avond is gekomen. We begrijpen de boodschap. Het was een miezerige dag en we gaan er niet verder meer op uit.

De zon wil vandaag wel achter de grijze wolken komen, zo mee en dan. De wind is fris. We zijn hier inmiddels al 38 dagen. Deze week mogen we aan een paar extra lessen Spaans deelnemen. We moeten ons hiervoor inschrijven op school. Als er dinsdag nog plaats over is dan gaan we donderdag om 13.15 een extra Spaanse les nemen. In deze les wordt aandacht besteed aan de uitspraak en daar hebben we wel behoefte aan.

En we gaan eens wat afspraken maken met andere mensen. Afgelopen week in een cafeetje geweest in onze straat, deze ligt tegenover het conservatorium. Daar komen ouders hun kinderen naar toe brengen voor hun muziekles en wachten daar totdat ze klaar zijn. Op deze manier raken we aardig ingeburgerd.

De elektriciteit problemen zijn er nog steeds. Je kunt er niet de vinger opleggen aan welk apparaat het ligt waardoor de zekering eruit springt. Maar we leren ermee om te gaan, alles valt uit en Herman snelt naar beneden, drukt de knop in en alles doet het weer. Als ik ga koken dan leg ik mijn leeslampje naast het fornuis, handelingen die nu standaard aan het worden zijn. Je went aan alles.

We gaan er vandaag even op uit. Lopen naar de Mercado aan de “Maas” daar drinken we koffie. Het is heel erg druk, iedereen is druk bezig om heerlijkheden bij elkaar te scharrelen. Daarna lopen we weer verder. Het is vandaag niet druk in de stad. Via een aantal pleinen komen we uiteindelijk toch weer op “ons” plein, Plaza de Hercules.

We drinken een olorosso bij Alameda, de ober ziet ons aankomen en komt al aanlopen met een dienblad waarop de glaasjes en de fles al klaar staan. Ooit zeiden we tegen elkaar, als de ober de glazen al heeft klaar staan dan wordt het tijd om een andere plek te gaan zoeken. We bekijken waar we gaan eten deze avond. Op zaterdag en zondagavond eten we buiten de deur. We gaan naar een Italiaans restaurant en ook daar serveren ze kleine hapjes waaronder verse zalm die “gegaard” is een dressing. Heerlijk gebakken brood met knoflook en kaas, en als laatste tortellini’s.

Maandag 21 januari

Een hele mooie zonnige dag daar ga ik zo meteen eens van genieten op ons terras. Vandaag mijn eigen Spaanse gehaktballetjes maken. Ze zijn al voor gedraaid door de slager en zijn van kalkoengehakt. Er valt eigenlijk niet veel te vertellen, de dagen gaan ook hier snel voorbij en we maken ons nergens druk om. Het wordt tijd dat we weer eens een bus of trein gaan nemen naar een andere plaats. Helaas tot aan vrijdag hebben we daar geen tijd voor. Een andere plaats bezoeken is in het weekend aangenamer, dan is het drukker en iedereen heeft weekend die niet hoeft te werken.