devroompjesgaannaarsevilla
Door: Annette Vroomen
Blijf op de hoogte en volg Annette
19 Maart 2018 | Spanje, Sevilla
Het is ontzettend druk in de stad. We verbazen ons hierover, ook is iedereen op zijn paasbest gekleed, de jonge knullen lopen in pak met stropdas.
Later op de dag krijgen we de verklaring hiervoor.
We stappen op en lopen langs de rivier verder. We lopen langs een paar hele leuke barretjes die echt aan het water liggen. Een met een groot terras en uitzicht op de rivier, de Manhattan club en de New York club.
Dat pluizen we over 9 maanden wel verder uit. We lopen verder en komen bij het park uit maar al het hekwerk is hermetisch afgesloten. We proberen er rondom heen te lopen maar alles is dicht en zo kun je ook niet bij Plaza España komen want die ligt ook achter de hekken.
Het hele stuk mogen we weer teruglopen en gaan bij een kiosk wat drinken, ik ben uitgedroogd.
We zien hele busladingen met Japanners voorbij komen en die zijn ook in rap tempo weer terug want je kunt nu niet naar Plaza de Espana, wat erg voor al die toeristen die hier misschien maar een paar dagen zijn en dan dit moeten missen.
Ik denk dat het park dicht is vanwege het slechte weer wat we de laatste weken hebben, ook veel storm waar veel bomen om zijn gegaan.
We gaan weer verder en komen voorbij het cocktail straatje zoals wij dat noemen. 5 cocktail bars naast elkaar en daar is het altijd ontzettend druk. Tegen de tijd dat wij daar aankomen is het ook erg druk.
We nemen een copa de cocktail en lopen weer verder.
Even bij de Mercado aan de rivier naar binnen. Daar is het niet druk. De vistent is voor de helft ingekrompen en heeft wat plek moeten afstaan aan de paella bar.
Ik weet het niet maar het is niet meer zo goed als jaren geleden. Het is wat smoezig aan het worden.
Voor ons zit een hele tafel met dames, jonge dames en een paar mannen waarvan een heel nadrukkelijk aan het woord is en iedereen luistert naar hem.
Mijn fantasie slaat weer eens op hol, ik heb pas een boek gelezen dat zich speelde in Peru af en dat ging over moord, omkopingen, mafia, ontvoeringen etc dus ik zeg tegen Herman we moeten nu goed opletten wie er binnen komen.
Als een paar mannen achter elkaar binnen komen dan moeten we goed kijken of ze geen mitrailleur bij zich hebben en de mensen aan de tafel voor ons overhoop schieten met ons erbij. Een vergis aanslag zou dat dan kunnen heten.
Net zoals in NL een nieuw woord is geschapen, de vergismoord. Ik moet me niet zo laten meeslepen krijg ik te horen. Maar de mannen gaan weg, de dames blijven over en er komt een grote geldkist op de tafel te staan en die zit vol met papieren geld, ze gaan dit tellen en dit wordt in verschillende enveloppen gedaan. Ik ben heel erg opgelucht als ze de mercado weer verlaten.
Wij lopen weer verder. Waar gaan we eten? Tja, waar. Er is meer dan genoeg keuze en ik laat Herman een beslissing nemen, normaal ben ik van de foerage maar nu mag hij het een keer bepalen.
We lopen verder naar het Herculesplein en daar zijn zoveel zaken waar we alleen nog maar langs zijn gelopen. Plan van aanpak is gemaakt.
Maar als we langs het museumplein lopen zien we dat het daar heel erg druk is. Voor de kerk staat een rij mensen waar je u tegen zegt. Het cafeetje wat daar aan ligt is overvol, dus wij gaan eens op onderzoek. We halen binnen iets te drinken en persen ons tussen de bevolking. We snappen er niet veel van waarom hele families vandaag op zijn paasbest op stap zijn.
Het is te luidruchtig om een gesprek aan te gaan maar dan komen er 2 meisjes op ons af waarvan de ouders naast ons zitten en zij praten Engels met ons.
Zij krijgen waarschijnlijk les op school. Ze zijn niet ouder dan 10/12 jaar en ze spreken de taal perfect. Maar wij hadden graag Spaans gepraat, goed nu kunnen we de vraag stellen waarom het zo druk is. Heel simpel, over 2 weken is het Pasen, over 1 week begint de Heilige week waarin heel Sevilla op zijn kop staat en vandaag is de kerk er helemaal klaar voor.
Men gaat dan op zijn paasbest de kerk bekijken en daarvoor staat men in rijen te wachten en na afloop, hoe kan het ook anders dan gaat iedereen drinken en eten. Wat leuk om overal een feestje van te maken. Ik had al op internet gegoogeld of er misschien een feestdag was maar nee hoor, gewoon kijken of de kerk er mooi uit ziet en dan party time. Tenminste zo heb ik het begrepen.
We lopen weer verder en komen op ons plein aan, overal maar dan overal is het druk, we lopen het hele plein over en komen bij Duo Tapas, daar is het altijd druk en er is nog een tafeltje over. Het is inmiddels 21.00 en we zoeken op de kaart naar lekkere hapjes. We eten in totaal 6 gerechtjes en gaan dan naar huis. 16.000 stappen hebben we erop zitten. Mooi, het was weer zo’n dag met een gouden randje.
Maandag: we ontbijten buiten de deur, de koelkast is bijna leeg en we kopen niets meer in. Om 11.30 zijn we de deur uit en nog net op tijd binnen voor een ontbijt want om 12.00 is het gedaan met ontbijt nemen in een restaurant. Scrambled eggs met ham, brood, tomaten, thee en verse Jus d’orange. Hier kunnen we tot aan de avond op teren. We lopen naar de Calle de Feria want ons wasmiddel is op en we moeten nog een paar dagen afwassen. Ook water is een levensbehoefte.
We gaan een boekwinkel in waar ik een mooi kookboekje koop voor Sheryl en Bryan. Zij zijn morgen de kok voor onze lunch. Daarna nog even langs een Tortilla winkel, daar verkopen ze 10 verschillende taarten in allerlei smaken en wij nemen 2 puntjes voor vanavond, deze zijn gevuld met garnalen. Ik heb nog champignon soep in de diepvries staan en er liggen nog 2 kleine sneetjes brood waar ik een pizza van ga maken. Ik heb nog geraspte kaas, tomatensaus, blikje ansjovis en een groene paprika. Met een beetje fantasie heb ik een mooie pizza. We lopen naar huis waar ik nog een wasje draai. Thuis komen met een koffer met schone kleren is heel erg prettig. Vandaag rommelen we maar zo’n beetje aan.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley