devroompjesgaannaarsevilla

Woensdag 11 januari,

Waarom wij om 09.00 uur naast ons bed stonden, in de bus van 11.00 uur zaten en om 11.10 uur op het Station Santa Justa waren gearriveerd is mij tot op heden nog een raadsel.

De besproken trein naar Utrera ging om 12.45 uur. Wij waren ruimschoots op tijd, ik kijk manlief vragend aan en ik durf de vraag niet te stellen waar het fout is gegaan. Maar we zijn er en gaan in een coffeshop een cappuccino drinken nu we hier toch zijn. Er lopen mensen van links naar rechts en vice versa, geen verschil met terrashoppen.

Iedereen die met de trein reist heeft een besproken plaats in een genummerde coupe. Wij snappen hoe het werkt, je reserveert ruimschoots op tijd je ticket en je bent verzekerd van een plekje, volgepropte treinen waarbij je als je geluk hebt op een tree van een coupe kan gaan zitten of half voorover gebogen over een andere passagier moet hangen, dat komt hier in spanje niet voor.

Toch twijfel ik als ik de lokale bevolking door de coupes zie dwalen, of men kan niet lezen en kijken of ze willen reizen op een andere plek dan die beschreven staat op hun ticket, het heeft iets weg van een slapstick.

Een reiziger zet zijn rugtas boven zijn aangewezen plek, tenminste ik denk dat hij daar gaat zitten maar dan loopt hij de coupe weer uit en maakt een kruisteken voordat hij weer verdwijnt.

Ik denk, het zal toch niet waar zijn............ ik wacht ongeduldig af of hij terugkomt en bij zijn rugtas gaat zitten anders ben ik de trein weer uit.

We komen om 13.15 uur aan in Utrera, we gaan onze Amerikaanse vrienden bezoeken die we sinds 2019 niet meer hebben gezien. Sheryl staat op ons wachten en we stappen een taxi in. Hun nieuwe plekje ligt een half uur lopen vanaf het station en ze wist niet of we nog zo fit waren om een stuk te lopen.

Bryan wacht op ons in de huiskamer en we krijgen een rondleiding door het huis. Geweldig, echt spaans, ik ben helemaal weg van hun keuken. Alles donkerbruin en een rooftop met giga uitzicht. Hier zijn ze op vooruit gegaan. Sinds wij hen hebben leren kennen is dit hun 3 woonplek.

Ondertussen arriveert haar zus met echtgenoot, ook die zijn sinds een jaar in Utrera neergestreken maar weten nog niet of ze hier voorlopig blijven wonen.

We gaan met 6 uiteten, de opties die ze bedacht hadden zijn gesloten. Het is hier vaak, zijn we open dan zijn we open en anders zijn we gesloten. We lopen door totdat we iets vinden waar we kunnen genieten en komen uit bij een Italiaans restaurant. Een gedeelte van deze zaak ziet eruit als een huiskamer, beetje afgescheiden van de rest en terwijl wij allemaal aan het praten zijn over de afgelopen jaren bestelt de zus een maaltijd voor ons. Mooie salades, warm brood met knoflook en gesmolten kaas. Overheerlijke, verse pizza's, lasagne en als toegift een ravioli van het huis. Dit was een van de lekkerste ravioli die ik ooit heb gegeten en ik was blij dat we een bordje hadden waarbij iedereen een grote ravioli kreeg anders had ik de rits van mijn broek open moeten zetten.

Een kopje espresso met huisgemaakte tiramisu. Dat was het voor ons voor vandaag. Wij nemen nooit geen ontbijt en geen diner als we gaan lunchen, dit was meer dan genoeg om tot de volgende dag op te teren.

We lopen terug naar hun appartement en gaan aan de thee en vertellen en vertellen. Tegen 20.30 uur willen we graag teruglopen naar het station. We hebben zoveel gegeten en door te lopen kan al dat eten in onze maag een plekje vinden.

De zus met man lopen met ons mee en maken er een toeristisch uitje van. Onze trein vertrekt pas om 21.57. Aangekomen op het station bekijken we de opties, kunnen we een trein eerder pakken is onze vraag aan hen? We hebben weliswaar besproken plaatsen om 21.57 maar we zijn al om 21.00 uur daar. De trein komt vanaf Cadiz en zit rond dit tijdstip niet vol, we doen net alsof we het niet allemaal begrijpen mochten we betrapt worden.

We gaan op het perron zitten en zien de trein aankomen maar dan op een ander spoor. En ja hoor, we eindigen zoals we deze dag begonnen zijn. We zitten op het verkeerde perron, de telling begint niet bij spoor 1 maar bij spoor 3 en dan gaat de telling door met 1 en 2. Zo logisch had ik het niet kunnen bedenken. Die trein op spoor 1 gaan we niet halen. Wij verplaatsen ons van spoor 3 naar spoor 1 en terwijl wij daar zitten zien we op spoor 3 een trein aankomen die naar Seville verder rijdt. Ik kijk manlief nog een keer vragend aan en daar blijft het bij, ongehoorzaam zijn past niet bij ons denk ik in mezelf.

Uiteindelijk zitten we op spoor 3 te wachten op onze gereserveerde trein en die komt om 21.57 aan. Alles komt goed, alles komt goed.