devroompjesgaannaarsevilla

Vrijdag 6 januari,

Heeft u krabsalade is mijn vraag bij de supermercado Mas? De dame kijkt in de koeling en ziet geen bakje salade meer staan, ze knikt nee maar meteen gaat er een lampje bij haar branden. Ze pakt een pak surimi krab uit de koeling en ze wijs naar een pot mayonaise, ja dat kan ook zeg ik. Zelf maken en wat is daar mis mee. Manlief roept hard door de winkel dat zijn vrouw een hobbykok is en ik lach een beetje schaapachtig.

Op oudjaars avond had ik gesmuld van de deze salade bij Los Tulipanes en nu bedacht ik in een keer dat ik deze op mijn broodje wil als ontbijt.

Tijdens het koken die avond kook ik een ei hard en maak mijn eigen versie van deze krabsalade.

zaterdag 7 januari,

We willen graag een stuk lopen richting Parque de Maria Luisa en daar koffie drinken, dat is 35 minuten lopen van onze plek. Ik heb sinds 2 weken een ontsteking aan de achillespees dus ik wil het rustig aan doen.

De temperatuur is heerlijk, we boffen deze winter met al dat heerlijke weer. Aangekomen in het park gaan we bij Bar Bilindo zitten voor onze koffie en later nog een biertje. Het is heel druk en de meeste tafels zijn gedekt voor de lunch. Dat is nieuw voor ons, normaal drink je daar iets en soms een hapje maar nu is het systeem veranderd.

We vinden een plekje voor de koffie en dan een lekker verfrissend biertje. In de verte zie ik een grote groep fietsers aan komen, allemaal in zwart tenue en jawel hoor, voorop fietst Mandy van Sevilla Sights. Ik heb via de social media al gezien dat er een Hollandse groep was gearriveerd en Sevilla Sights legt ze in de watten. Ook zijn ze gespot bij Los Tulipanes.

Hoe gaan we weer terug? we kunnen de bus nemen die stopt naast het park, of we lopen terug met de nodige onderbrekingen. Het is normaal goed te doen. We komen langs Grand cafe Cappuccino, deze nieuwe zaak was vorig jaar nog niet geopend en ziet er erg aantrekkelijk uit. Een mooie terras met kuipstoeltjes en we besluiten om even weer een onderbreking te nemen. Een mooi glas Daiquiri van mango en alcholvrij. Wanneer je gaat zitten is er zo een uur voorbij. Ik ga naar het toilet en zie dat het van binnen ook geweldig mooi verbouwd is tot een gezellig restaurant. Die onthouden we voor een volgende keer.

We komen aan in Santa Cruz en maken een stop bij Bar Cathedral, onze favoriete stop als we in deze wijk zijn. Alles kan, eten, drinken of wat dan ook op elke tijd van de dag. Ze hebben hier Amstel Tostada bier 0/0 en dat heb ik bij Los Tulipanes gedronken en hier. Jammer dat het niet op mee plaatsen te krijgen is. De bediening is ontzettend aardig en altijd in voor een praatje in ons beste spaans.

We gaan weer een stukje verder lopen en ik besluit op een gegeven moment vanuit het niets om rechtsaf te slaan. Het wordt donker en we lopen door straatjes waar we volgens manlief nog nooit zijn geweest, dat zou kunnen dat weet ik niet maar wat ik wel weet dat we hier niet hebben gelopen tijdens donker. Dus we dwalen wat van links naar rechts en we weten echt niet meer waar we zijn. Googel maps moet ons helpen en we zitten op de goede weg maar we zijn er nog niet helemaal.

Uiteindelijk blijken we 14.000 stappen hebben gelopen en dat waren er voor mij helaas een aantal teveel ondanks de onderbrekingen.Die avond lig ik om 22.00 in bed en helaas ben ik daar de hele zaterdag in gebleven. Ook een klein, kort spaans verkoudheidje komt voorbij en ik besluit de pijp aan Maarten te geven en een dag onder mijn dekbed te blijven liggen zodat alles kan herstellen. Vrienden van ons, Mister Pulpo en eega uit Maastricht komen die dag aan in Sevilla en dat is een vlucht met hindernissen geworden en zijn al om 10.00 in Sevilla.

Zij moeten verder naar Cádiz en hebben pas in de avond een trein geboekt.

Later die dag krijg ik een foto van hen te zien dat ze zich in Triana bevinden, helaas Chez-Annette ligt plat onder de dekens.

Wat gaan we eten is mijn vraag vanuit bed naar manlief? oh, ik haal wel wat. Hij is op zoek gegaan naar een goede pizzaboer, Jet Pizza en gaat daar een pizza bestellen. In nederland maak ik die helemaal zelf dus ik kan best kritisch zijn op een pizzabakker maar deze is overheerlijk, vers en voor manlief zijn ogen klaargemaakt met een speciaal eigen sausje in een flesje waar een pittige bom in is verstopt.

Na een paar punten pizza kijk ik tv tot 21.30 en duik er weer in. In deze nacht is een wonder gebeurd want ik voel me weer kiplekker. Een ding heb ik geleerd Mas Despacio, ik ben geen TGV maar een stoomtrein geworden, kolen voor de verbranding, langzaamaan een perron naderen en een tijdje stil blijven staan.