devroompjesgaannaarsevilla
Door: Annette Vroomen
Blijf op de hoogte en volg Annette
31 Januari 2020 | Spanje, Sevilla
Woensdag 29 januari,
We lopen helemaal tot aan Plaza de España, even flink de pas erin en dan bij een kiosk een kop koffie. In het park zelf is het niet zo druk, we zitten in de zon en later op de middag lopen we terug via de rivier. Mijn hoofd is leeg, donderdag spreken we Rosa en dan zien we wel hoe we mijn probleem gaan oplossen.
Die avond maak ik Mac & Cheese, dit gerecht kwam op tv voorbij. Ik heb iets dikkere elleboogjes gekocht dan normaal, ik kook ze niet helemaal gaar.
Van een pakje culinaire kookroom maak ik mijn kaassaus, er ligt nog cheddarkaas en een stukje jonge manchego.
Ik rasp alle kaas en doe dit bij de room. Zachtjes laten pruttelen en op smaak maken met peper en zout. Gewoon simpel houden.
De macaroni afgieten en bij de saus doen. In een ovenschaaltje doen en op hoge temperatuur even de oven tot alles bubbelt en de saus wat gaat verdampen zodat het goed aan de macaroni blijft plakken.
Een klein kropje sla erbij met een restje boquerones, een tomaat in dunne plakjes en de dressing van de vis gaat over de sla. We eten de bodem uit de ovenschaal.
Donderdag 30 januari,
Ik maak een ferme duik zonder bommetje in mijn Spaanse boeken, ook start ik de online cursus van Marcus Santa Maria op. De zon is weer terug en ik ga op ons terras zitten. Een aantal uren ben ik zo bezig.
Ik heb een verhaal in het Engels geschreven over mijn Spaans gestamel. Wanneer alles op papier staat laat ik het Herman lezen en ook hij schrijft een verhaal over hoe hij graag verder wil gaan.
We sturen dit naar Rosa zodat ze dit kan lezen en alles rustig op haar kan laten inwerken.
We gaan naar les, Pedro is vandaag onze docent en hij gaat vertellen hoe we een pijntje bij de dokter gaan vertellen. Een hele anatomie les in het Spaans, dit is zeer nuttig, zeker als je voor lange tijd in Spanje verblijft. Maar je kunt ook aanwijzen waar de pijn zit als je bij de dokter bent, flitst het door mijn hoofd.
Het ging wonderbaarlijk goed. Na de les zit Rosa in het kantoor en we gaan met haar praten. Ze snapt mijn probleem en er is niet een, twee, drie een oplossing.
Ik vertel dat ik graag verder wil gaan, maar als ze aan mijn gezicht ziet dat het moeilijk wordt dan voor mij even geen vragen. Herman wil geen grammatica. maar het volgende boek zit vol grammatica zegt ze tegen hernam. ze kijkt hem aan, oke, geen grammatica meer en geeft mij een knipoog.
Ze sluit het gesprek af met de woorden, het is al zo knap van Annette dat zij zo wie zo nog ben begonnen is met het leren van een nieuwe taal. Zij zou het mij niet nadoen om op latere leeftijd nog Nederlands gaan leren, dat is ook voor haar een hele moeilijke taal.
Ik voel me opgelucht en wanneer we buiten staan gaan we dit even vieren.
We gaan volgende week starten met een nieuw boek, een hoger level en de grammatica is uit dat boek verdwenen.
Die avond chat ik met nog een paar mensen over mijn Spaanse problemen en zij beuren mij op. Het is goed, ik kan weer verder.
Er ligt nog een kippedijtje in mijn koeling, die wordt krokant gebakken en afgeblust met een restje zelfgemaakte currysaus van kokosmelk en garam masala. Een salade erbij voor de broodnodige vitamientjes. Even een paar dagen wat minder koolhydraten want de Mac & Cheese heeft voor genoeg extraatjes gezorgd.
Vrijdag 31 januari,
Alweer de laatste dag van de maand. In NL vind ik deze maand altijd erg lang duren maar hier is hij voorbij gevlogen. Het is erg lekker om in deze tijd van het jaar dagelijks in een dik vest je wandelingen buiten de deur te kunnen maken. ik neem mijn aantekeningen van gisteren nog eens door.
Dan wordt er op de deur geklopt. De eigenaar staat aan de deur met een monteur. Die komt de nieuwe airco’s even nalopen.
Vorig jaar hebben we een aantal weken in de rommel gezeten en deze airco’s moeten natuurlijk een beurt krijgen, zeker voordat het warme weer gaat los barsten.
Er hangt nog een airco in de zitkamer, dit is een oud beestje. Nee, die hoort niet bij zijn opdracht, daar moet een andere monteur voor komen.
Herman roept Enrique erbij en laat hem zien dat de lichtjes van de afzuigkap knipperen. Dit hebben we vorig jaar ook laten zien maar er is tot op heden niets mee gebeurt. Het appartement wordt regelmatig verhuurd gedurende de rest van het jaar maar die toeristen gaan uiteten. Dat zou ik ook doen als ik hier maar een paar dagen zou verblijven. wij zijn er 4 maanden en dan wordt er wel regelmatig gekookt.
We zijn op internet gaan zoeken en het blijkt dat er een nieuwe koolstoffilter in moet. Enrique knikt en knikt en daar zal het denk ik bij blijven.
Mij maakt het niet uit, mijn kookkunsten komen uit de pan en niet uit de afzuigkap.
Tegen 15.00 gaan we naar buiten langzaam richting de rivier, een kopje koffie op het terras van een nieuw hotel, dit was jarenlang een krot en nu een prachtig hotel.
We bestellen koffie en de serveerster spreekt Engels. No ingles por favor, zegt Herman, somos estudiantes de espanol.
Zij kijkt ons lachend aan en gaat verder in het Engels. Dan steken we de weg over, er ligt een tafeltje vrij aan de rand van de rivier en blijven zo een paar uurtjes zitten.
We lopen tegen 19.00 uur terug naar huis en we botsen tegen Sheryl en haar dochter met zoon op. He, wat doen jullie hier? Zij zijn boodschappen gaan doen bij de Chinese toko die bij ons om de hoek ligt.
In Utrera is het niet mogelijk om Aziatische spullen te kopen. Ze hadden bij ons zo lekker gegeten vorige week dat ze ook Aziatische gerechten willen uit proberen. Zij gaan terug naar de trein en wij lopen naar huis met de afspraak dat we binnenkort weer naar Utrera komen.
Ik voel me een beetje verkouden worden en dit mag niet doorzetten. Morgen gaan we met de bus naar Carmona, een dorpje buiten Sevilla op 32 km hier vandaan. 24 graden wordt het morgen met een onbewolkte lucht dus weg wezen, de stad uit.
Vanavond gril ik pekingeend van de toko (verkrijgbaar in de diepvries), gebakken zuurkool die ik op smaak heb gemaakt met Garam Masala en knoflookpoeder, een klein blikje fruit op siroop gaat er door heen en we hebben deze week veel verschillende gerechten gegeten. Morgen geen ontbijt maar een uitgebreide lunch in Carmona.
We lopen helemaal tot aan Plaza de España, even flink de pas erin en dan bij een kiosk een kop koffie. In het park zelf is het niet zo druk, we zitten in de zon en later op de middag lopen we terug via de rivier. Mijn hoofd is leeg, donderdag spreken we Rosa en dan zien we wel hoe we mijn probleem gaan oplossen.
Die avond maak ik Mac & Cheese, dit gerecht kwam op tv voorbij. Ik heb iets dikkere elleboogjes gekocht dan normaal, ik kook ze niet helemaal gaar.
Van een pakje culinaire kookroom maak ik mijn kaassaus, er ligt nog cheddarkaas en een stukje jonge manchego.
Ik rasp alle kaas en doe dit bij de room. Zachtjes laten pruttelen en op smaak maken met peper en zout. Gewoon simpel houden.
De macaroni afgieten en bij de saus doen. In een ovenschaaltje doen en op hoge temperatuur even de oven tot alles bubbelt en de saus wat gaat verdampen zodat het goed aan de macaroni blijft plakken.
Een klein kropje sla erbij met een restje boquerones, een tomaat in dunne plakjes en de dressing van de vis gaat over de sla. We eten de bodem uit de ovenschaal.
Donderdag 30 januari,
Ik maak een ferme duik zonder bommetje in mijn Spaanse boeken, ook start ik de online cursus van Marcus Santa Maria op. De zon is weer terug en ik ga op ons terras zitten. Een aantal uren ben ik zo bezig.
Ik heb een verhaal in het Engels geschreven over mijn Spaans gestamel. Wanneer alles op papier staat laat ik het Herman lezen en ook hij schrijft een verhaal over hoe hij graag verder wil gaan.
We sturen dit naar Rosa zodat ze dit kan lezen en alles rustig op haar kan laten inwerken.
We gaan naar les, Pedro is vandaag onze docent en hij gaat vertellen hoe we een pijntje bij de dokter gaan vertellen. Een hele anatomie les in het Spaans, dit is zeer nuttig, zeker als je voor lange tijd in Spanje verblijft. Maar je kunt ook aanwijzen waar de pijn zit als je bij de dokter bent, flitst het door mijn hoofd.
Het ging wonderbaarlijk goed. Na de les zit Rosa in het kantoor en we gaan met haar praten. Ze snapt mijn probleem en er is niet een, twee, drie een oplossing.
Ik vertel dat ik graag verder wil gaan, maar als ze aan mijn gezicht ziet dat het moeilijk wordt dan voor mij even geen vragen. Herman wil geen grammatica. maar het volgende boek zit vol grammatica zegt ze tegen hernam. ze kijkt hem aan, oke, geen grammatica meer en geeft mij een knipoog.
Ze sluit het gesprek af met de woorden, het is al zo knap van Annette dat zij zo wie zo nog ben begonnen is met het leren van een nieuwe taal. Zij zou het mij niet nadoen om op latere leeftijd nog Nederlands gaan leren, dat is ook voor haar een hele moeilijke taal.
Ik voel me opgelucht en wanneer we buiten staan gaan we dit even vieren.
We gaan volgende week starten met een nieuw boek, een hoger level en de grammatica is uit dat boek verdwenen.
Die avond chat ik met nog een paar mensen over mijn Spaanse problemen en zij beuren mij op. Het is goed, ik kan weer verder.
Er ligt nog een kippedijtje in mijn koeling, die wordt krokant gebakken en afgeblust met een restje zelfgemaakte currysaus van kokosmelk en garam masala. Een salade erbij voor de broodnodige vitamientjes. Even een paar dagen wat minder koolhydraten want de Mac & Cheese heeft voor genoeg extraatjes gezorgd.
Vrijdag 31 januari,
Alweer de laatste dag van de maand. In NL vind ik deze maand altijd erg lang duren maar hier is hij voorbij gevlogen. Het is erg lekker om in deze tijd van het jaar dagelijks in een dik vest je wandelingen buiten de deur te kunnen maken. ik neem mijn aantekeningen van gisteren nog eens door.
Dan wordt er op de deur geklopt. De eigenaar staat aan de deur met een monteur. Die komt de nieuwe airco’s even nalopen.
Vorig jaar hebben we een aantal weken in de rommel gezeten en deze airco’s moeten natuurlijk een beurt krijgen, zeker voordat het warme weer gaat los barsten.
Er hangt nog een airco in de zitkamer, dit is een oud beestje. Nee, die hoort niet bij zijn opdracht, daar moet een andere monteur voor komen.
Herman roept Enrique erbij en laat hem zien dat de lichtjes van de afzuigkap knipperen. Dit hebben we vorig jaar ook laten zien maar er is tot op heden niets mee gebeurt. Het appartement wordt regelmatig verhuurd gedurende de rest van het jaar maar die toeristen gaan uiteten. Dat zou ik ook doen als ik hier maar een paar dagen zou verblijven. wij zijn er 4 maanden en dan wordt er wel regelmatig gekookt.
We zijn op internet gaan zoeken en het blijkt dat er een nieuwe koolstoffilter in moet. Enrique knikt en knikt en daar zal het denk ik bij blijven.
Mij maakt het niet uit, mijn kookkunsten komen uit de pan en niet uit de afzuigkap.
Tegen 15.00 gaan we naar buiten langzaam richting de rivier, een kopje koffie op het terras van een nieuw hotel, dit was jarenlang een krot en nu een prachtig hotel.
We bestellen koffie en de serveerster spreekt Engels. No ingles por favor, zegt Herman, somos estudiantes de espanol.
Zij kijkt ons lachend aan en gaat verder in het Engels. Dan steken we de weg over, er ligt een tafeltje vrij aan de rand van de rivier en blijven zo een paar uurtjes zitten.
We lopen tegen 19.00 uur terug naar huis en we botsen tegen Sheryl en haar dochter met zoon op. He, wat doen jullie hier? Zij zijn boodschappen gaan doen bij de Chinese toko die bij ons om de hoek ligt.
In Utrera is het niet mogelijk om Aziatische spullen te kopen. Ze hadden bij ons zo lekker gegeten vorige week dat ze ook Aziatische gerechten willen uit proberen. Zij gaan terug naar de trein en wij lopen naar huis met de afspraak dat we binnenkort weer naar Utrera komen.
Ik voel me een beetje verkouden worden en dit mag niet doorzetten. Morgen gaan we met de bus naar Carmona, een dorpje buiten Sevilla op 32 km hier vandaan. 24 graden wordt het morgen met een onbewolkte lucht dus weg wezen, de stad uit.
Vanavond gril ik pekingeend van de toko (verkrijgbaar in de diepvries), gebakken zuurkool die ik op smaak heb gemaakt met Garam Masala en knoflookpoeder, een klein blikje fruit op siroop gaat er door heen en we hebben deze week veel verschillende gerechten gegeten. Morgen geen ontbijt maar een uitgebreide lunch in Carmona.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
