devroompjesgaannaarsevilla

Maandag 13 januari,

De eerste les bij Pedro is voor mij heel goed verlopen. Ik kan praten, Spaans, het rolt er gewoon uit. wat een heerlijk gevoel, ja ik ga door. Lange tijd twijfelde ik, wat ga ik doen? Stoppen was en is geen optie, ik heb er al zoveel tijd aanbesteed en eens moet dat kwartje vallen. Nou heb ik dat kwartje al vaak horen vallen maar nu kan ik antwoorden op vragen die gesteld worden, ik kan zelf vragen stellen en begrijp de antwoorden.

We besteden een uur aan conversatie en we krijgen heel veel tips van Pedro om andere dorpjes te gaan bezoeken. Wat is de moeite waard, kunnen we er met de bus of met de trein komen? Niet meer op zondag weggaan want dan is het rustig overal, op zondag blijven we in het bruisende Sevilla.

Wat gaan jullie doen, vraagt Julieta als we klaar zijn met onze les. Wij gaan iets drinken, een of twee copa’s, nu op maandag is haar vraag? Ja, natuurlijk zeg ik, jij bent niet de enige partygirl hier bij Maus is mijn antwoord.

Op maandag en woensdag hebben we Spaanse les en vanaf donderdag tot en met maandagmorgen kunnen we onze gang gaan.
Het begint te kriebelen, vrijdag 17 januari een dag naar Carmona. Dit gaan we met de bus doen, het ligt ongeveer 45 km buiten Sevilla. We zorgen er voor dat we dan ruimschoots voor 12.00 daar zijn, op ons gemak het dorpje verkennen en dan een leuke plek zoeken om te lunchen. Dit is nu eenmaal het Spaanse leven, urenlang lunchen, urenlang dineren.

Wij houden het dan bij urenlang lunchen, daarna nog een flinke wandeling indien mogelijk en dan weer terug naar Sevilla. Plan van aanpak, zo moet dat anders glippen de dagen voorbij in weken en dan in maanden en voor dat we het weten zijn we weer terug in Nederland.

Het is ook fijn om weer actief te moeten zijn vanwege onze lessen bij Maus. Het is een grote familie, zijn begaan met iedereen en organiseren veel uitstapjes die ook voor de jonge studenten betaalbaar zijn.
Ping, ping, daar komt een email binnen, Mausschool, we kunnen a.s zaterdag mee naar een modeshow van Flamenco jurken, deze show wordt gehouden in Hotel Alfonso X111.
Dit gebouw is van dezelfde architect als Plaza de España. Daar moet je een keer binnen zijn geweest.
Afgelopen winter hebben we daar met Sheryl een rondleiding gehad, zij was daar een studente tegengekomen die bij haar op de universiteit in Amerika had gestudeerd.
Het is een prachtig gebouw en zeker een hele mooie omgeving voor een modeshow.
Ja, we zijn weer goed bezig. Volgende week zaterdag, 25 januari zijn wij welkom op de nieuwjaarsparty bij Maus, die gaat gepaard met heel veel sangria en zo dompelen we ons weer onder in het studentenleven.

We hebben ons aangemeld bij Julieta voor de modeshow, iedereen verzameld zich om 19.00 op Puerta Jerez. Dit is een centraal plein in Sevilla en dan lopen we gezamenlijk naar de modeshow en na de show kunnen we meegaan om ergens aan de sangria te gaan.

Dinsdag 14 januari,

Deze dag hebben we geen plannen, even ons huiswerk nalopen en ieder voor zich bestudeert wat van belang is.
De zon schijnt vrolijk en roept ons om naar buiten te gaan. Ik ben al naar het postkantoor geweest om 2 ansichtkaarten af te geven en 10 nieuwe postzegels aan te schaffen.
Ik doe mijn verhaal in perfect Spaans en de postbeambte antwoord mij in perfect Engels terug want dat is natuurlijk voor hem van belang en zo vertel ik als Nederlandse een Spaans verhaal en de Spaanse beambte een perfect verhaal in het Engels.

Ik heb mijn postzegels, ik lever mijn post ook alleen nog maar af bij het kantoor. De eerste kaarten hebben een wereldreis gemaakt en als ik ze op het kantoor aflever dan zijn we binnen een week in Nederland.
Afgelopen winter zijn er zelfs ansichtkaarten verdwenen in een soort Bermuda driehoek, die kaarten zijn nooit meer aangekomen in Nederland.

We brengen ons vuilnis weg, lopen even bij MAS binnen voor een paar kleine boodschapjes. Ik wil graag rozemarijn hebben voor een aardappelgerecht. Elke dag komen we een bedelende vrouw tegen met een handvol takjes rozemarijn, die geeft ze aan jou in ruil voor geld. Ik kom haar al 3 jaar tegen en ze herkent mij en laat mij nu links liggen want ik ondersteun het bedelen niet. Dat is mijn straf denk ik, want ik kan nu nergens een paar takjes rozemarijn scoren.

Dan maar zonder de rozemarijn. We brengen de boodschappen naar huis en gaan de stad in. een stuk lopen en op tijd neer ploffen waar we in de zon kunnen zitten en waar het gezellig is.
Op Plaza San Francisco is weer een terras geopend dat in de zon ligt. De bediening is daar heel erg druk bezig, maar met wat?
Ik weet het niet, het duurt lang voordat ze jou met een ontwapende lach begroeten en dat is ook het enige snelle wat ze in huis hebben.
Koffie komt half lauw op je tafel, de obers lachen je vriendelijk toe, doen alsof ze alles begrijpen wat je vraagt maar de helft komt maar goed door.

Och, we zitten heerlijk, er lopen genoeg vreemde mensen voorbij om te bekijken en wij hebben alle tijd van de wereld, komt het vandaag niet dan morgen.
Na een tijdje weet ik weer de aandacht te trekken van een ober, vraag om een mooi glas witte wijn maar ik had niet begrepen dat de druiven nog eerst geplukt moesten worden.
Ah, daarom was die wijn zo jong en fruitig, toen we na lange tijd een stralende ober met 2 glazen en een fles wijn aan tafel kregen.
Nog een flink rondje gelopen en nog een afzakkertje bij Thea.

Naar huis, ik moet nog koken. 2 hele grote aardappels in grote vierkanten gesneden. Het was de bedoeling om hier ronde vormen van te maken volgens het recept maar ik kon niets vinden waar ik deze opdracht mee kon vervullen. De Rubik’s gaan de pan in, goed bruin bakken en dan tot 2/3 in de bouillon laten koken met knoflook en rozemarijn die ik dus niet in huis heb. Wanneer de vierkantjes klaar zijn, deze nog even in wat boter knapperig bakken en je hebt een ander soort bijgerecht. Gemssla met tomaatjes, kabeljauwlever en kaviaar van zeewier. Een om en om gebakken moot zalm erbij en dit was een perfecte afsluiting van deze dag.