Sevilla

We krijgen bezoek van vrienden uit Eindhoven, zij reizen vanaf de kust naar Sevilla voor zeven dagen. We maken een afspraak om 11.00 in de bar El Cathedral en manlief ziet op tijd dat deze bar dan nog niet open is. Lang leve WhatsApp, een ander cafe zoeken voor een bakkie en voor ons een broodje.

Het hotel waar zij verblijven is het niet helemaal, een stoel en een bed, de deur kon niet op slot en ze mogen binnen een paar uur al verhuizen. De plaatjes waren mooi maar de werkelijkheid is anders.

Wanneer je een hele week in een stad verblijft is een appartement aantrekkelijker, je hebt wat meer ruimte, een bank om te hangen wanneer het weer wat minder is of omdat je moe bent. Iets in de koelkast plaatsen en eventueel je eigen eitje bakken.

Helaas voor hen dat is nu niet meer te veranderen. We gaan de hele dag met hun erop uit en leggen hun lot in onze handen. Manlief en ik hadden al een plan van aanpak gemaakt en stellen dit aan hen voor. Ze vinden alles prima.

We starten met het bekijken van een winkelstraat waar je de ene na de andere winkel tegenkomt met de meest mooie creaties aan flamenco jurken. We lopen door naar ons plein en laten ons appartement zien en gaan naar de rooftop waar je een gigantisch mooi uitzicht hebt over heel Sevilla.

Van daaruit langs de "Maas" richting Lonja del Barranco, daar willen we een hapje gaan eten en we lopen wisselend van vriend en vriendin al kletsend daar naar toe. We kennen elkaar al 44 jaar en dan ben je nooit uitgepraat.

In de mercado Lonja del Barranco lopen we rond en onze vrienden kijken hun ogen uit. De mannen halen een drankje en de dames mogen het eten uitzoeken net als thuis waar ook wij het recht van de aanrecht hebben. Wij weten als vrouw precies wat onze mannen wel en niet lekker vinden. We komen er heerlijke gerechten terug en dan laten we de zorg voor nog een bordje over aan hen. Tjonge, Tjonge wat een gedoe, wij vertellen wel wat we graag willen hebben en in hun opinie kunnen we het dan ook beter zelf gaan halen.

Na onze lunch pakken we de bus richting Plaza de Espana en daar moeten weer fotos gemaakt worden. Bij een kiosk gaan we in de zon zitten en laten alles op ons inwerken.

Rond 19.00 zijn we bij bar El Cathedral en daar bestellen we verschillende gerechten die we samen delen, para compartir.

Wij hebben allemaal een heerlijke dag gehad, ik stel voor om ze bij ons uit te nodigen om paella te komen eten en daar zeggen ze geen nee tegen, eigenlijk hadden ze al gehoopt dat ik ze zou vragen voor een avondje thuis, ik dacht, die brengen liever alle dagen in een restaurant door maar mijn ijdelheid is gestreeld dat ze graag komen eten. 20.000 stappen hebben we gemaakt en we liggen er voor middernacht in.

Donderdag een appje, de Amerikanen, waar gaan we eten? Zij komen naar Sevilla om een avond door te brengen in de bar van het Alfonso 13 hotel. Een jazz avond, Bryan speelt zelf jazzmuziek en schrijft teksten, dus een avond hier naar luisteren was een kado. Ze boeken een hotelkamer en waar gaan we eten.

De twee dames hebben nieuwe kleren gekocht om op hun paasbest deze avond bij te wonen en ze zien er geweldig knap uit.

Zij kwamen met een idee, Chinees eten want dat is in Utrera niet te krijgen en zij snakken hier naar. Alleen het adres wat zij voor ogen hebben is niet de onze. Chila daar zijn we geweest, echt Chinees voor de Chinezen, wij gruwelden van de gerechten. Op zoek naar iets anders en we komen uit bij Ming , een tweede restaurant van deze eigenaar maar dan royaler en ze zijn pas sinds 23 december open.

Heerlijke gerechten, rijst van het huis, biefreepjes op zijn szechuan, pittig volgens de ober maar voor ons goed te doen, willen wij in de fik staan dan moeten er heel veel pepers in.

Het regent cats and dogs, twee personen gaan met een taxi vanuit het restaurant naar de jazz en wij lopen met drieën daar naar toe. We duiken bar Americano in en we zijn geteleporteerd naar de US. Allemaal nemen we een dure mock of cocktail en de muzikanten zette de eerste tonen in. Het is niet druk en we genieten volop, een avond die begon met Chinees eten en en daarna wanen we ons in de states maar we zitten in Sevilla. Geweldig, het is onze laatste avond met hen, we gaan elkaar niet meer zien, onze plannen voor komende winter gaan naar alle waarschijnlijkheid ook veranderen, in wat en hoe weten we nog niet en wie weet zien we hen dan niet meer.

Vandaag is het echt rotweer, ik begrijp dat het nodig is maar prettig is regen nooit. We moeten erdoor hoe dan ook, ik ga vis vangen voor de paella van morgenavond. Om middernacht is er vuurwerk, het jaar van de Dragon gaat beginnen. Wij gaan dit bekijken vanaf onze rooftop.