Sevilla

Mijn handdoek is verdwenen, zojuist had ik hem nog op het bankje bij het zwembad gelegd. Iedereen legt of hangt daar zijn spullen neer. Even niet opletten en weg is ie. Nu heb ik een probleem, hoe ga ik me afdrogen? En tijdens het trekken van de baantjes schieten er allerlei scenarios voorbij in mijn hoofd, even een paar minuten in de sauna gaan staan om te drogen voordat je gaat zweten, of met mijn onderbroek mijzelf afdrogen en zonder onderbroek in mijn lange broek stappen?

Ik heb even geen antwoord, deze handdoek heb ik speciaal aangeschaft voor mijn zwem perikelen, een dunne micro handdoek die weinig plaats inneemt in mijn koffer en over twee weken reis ik verder naar Tenerife en daar heb ik hem ook nodig.

Tegen de tijd dat ik de oplossing heb gevonden over de aanschaf van een nieuwe handdoek bij de Declathon wordt mijn probleem gelost.

De poetsvrouw van het zwembad komt met mijn handdoek aangelopen en roept de badmeesteres en zwaait met mijn handdoek. Vanuit het water zwaai ik dat deze van mij is en door dat gezwaai zak ik bijna naar de bodem. Proestend kom ik boven water en roep ik naar de poetsdame maar zij moet toch echt de badmeesteres hebben. Ze ziet mij zwaaien en hangt mijn handdoek aan het haakje en tijdens het zwemmen hou ik deze goed in de gaten.

Wat ben ik blij met mensen die met hun handen praten, zelf kan ik er ook wat van en ik vind dit een vervelende gewoonte maar nu omarm ik deze irritante gewoonte.

De badmeesteres vertelt in rap tempo wat er gebeurt is. En door het handenwerk van haar begrijp ik dat iemand mijn handdoek heeft meegenomen, toen ontdekt dat deze niet van haar was en ergens neergegooid en die werd weer opgevist door de poetsdame en die is er weer mee gaan leuren in de diverse ruimtes totdat ze deze kwijt kon in het zwembad.

En dan word ik ook een beetje pissig, als je iets meeneemt wat niet van jou blijkt te zijn dan breng je dit toch terug naar waar het vandaan kwam. Je kunt toch op een hand natellen dat er iemand in een vervelende positie terecht komt, die persoon kan niet onder de douche en zichzelf afdrogen. Die handdoek gaat niet meer naar het bad en blijft achter slot en grendel in de kleedruimte.

Wanneer ik klaar ben met mijn baantjes pak ik mijn handdoek en die is gelukkig droog en daardoor niet gebruikt, ik word al misselijk bij het idee dat iemand zich ermee heeft afgedroogd op allerlei plekjes en dat ik die dan over mijn gezicht haal.

Ik bedank de poetsvrouw uitbundig.

Afgelopen donderdagavond zijn we door de wijk Santa Cruz gelopen. Kriskras door allerlei smalle straatjes en hebben we in vier verschillende restaurantjes gegeten. We zijn begonnen met een bord jamon Iberico, daarna op een van onze favoriete pleintjes twee warme tapagerechten, verder door naar een ander geweldig mooi plein en twee gerechten gegeten bij bar Santa Cruz. Twee piepkleine gebakjes vlakbij San Lorenzo, een nieuwe zaak die nog onderzocht moest worden, of door ons of door sevillabymandy en wij waren haar voor. Niet voor herhaling vatbaar, dertien in een dozijn. Maar al met al een fijne avond en héél veel stappen gezet.

Vandaag met de trein naar Utrera, onze Amerikaanse vrienden wonen daar. Een geweldig huis met een rooftop terras. Onder een strakblauwe lucht hebben we met zes personen gegeten, een schaal met ham, kaas, olijven en chorizo. Ook haar zelf bereide olijven hebben we geproefd en die waren super waaraan zijzelf twijfelde. Bryan heeft voor ons clam Chowder gemaakt. Dit was een gerecht waarvan ik vaak iets over gelezen heb maar nog nooit had gegeten en hij was geweldig. Ik had een stoofpotje meegebracht, varkenswangen die uren hadden gesudderd en helemaal uit elkaar waren gevallen. Stokbrood erbij met een heerlijke salade. We hadden zoveel verhalen en wij als dames spannen altijd de kroon, lachen totdat je bijna in je broek piest. Ik houd van die vrienden waar ik samen mee kan lachen totdat de tranen over onze wangen rollen. Donderdagavond gaan we elkaar weer zien, een jazz optreden in de stad in het Alfonso 13 hotel, de place to be. We gaan dan op ons Jazz Best. Sheryl, doe je best om een creatie in je kast bij elkaar te sprokkelen.

Na de lunch gaan we in het dorp nog een koffie drinken, 3 grote stukken gebak erbij en wij kunnen ertegen tot de volgende dag. We worden naar het station gebracht en om 18.30 zaten we weer in de trein richting Sevilla.

Wij gaan onze laatste twee weken in, maandagavond arriveren vrienden uit Eindhoven en die ontmoeten we dinsdagochtend bij bar El Cathedral, een van onze favoriete plekjes en daar gaan we bespreken wat zij met ons samen willen gaan doen.