Sevilla

Donderdag 28 december,

Hola Dutchies, hoor ik de stem van Sheryl in de verte. We hebben een afspraak met de Amerikanen en we hebben elkaar niet meer gezien sinds februari. Sheryl en Bryan hebben ook een zus en haar echtgenoot meegebracht. Waar gaan we lunchen is mijn vraag, oh jullie weten wel een leuk restaurantje krijg ik te horen. Gelukkig heb ik daar een dag eerder al over nagedacht. We staan voor de Cathedral van Sevilla en ik stel voor om de Joodse wijk in te lopen en bij bar El Cathedral wat te gaan happen. De Amerikanen vinden alles oke.

Rond deze tijd van het jaar is altijd ontzettend druk in de stad, je kunt over de hoofden lopen. Bij El Cathedral zijn alle plaatsen beneden bezet. We mogen naar boven en krijgen de menukaart in het Engels. We zoeken allemaal iets uit wat we lekker vinden en delen dat met ons zessen.

De bediening heeft het begrepen en we krijgen van alle gerechten die we besteld heebn zes stukjes, we hoeven niets te verknippen in kleine stukjes . Zo komt er een schaal voorbij met gebakken garnalen aan een spiesje, varkenswangen met frietjes en heerlijke vleesjus, gegrilde octopus, lamskoteletjes en twee grote schalen met een salade.

Na de lunch gaan we op zoek naar een terras in de zon voor koffie met een stukje taart. Dat idee kunnen we uit ons hoofd zetten want dat wil iedereen en na 16.00 gaat de zon wat zakken achter de gebouwen. Ik kijk Sheryl aan en we hebben beide hetzelfde idee, op naar hotel Alfonso de 13. Een prachtig hotel en zeker de moeite waard om te bezoeken. Waarschijnlijk is dit een van de duurste plekken om te overnachten, zelfs ons koningspaar overnacht hier wanneer ze in Sevilla zijn.

De hal is voorzien van gezellige zitjes en we bestellen koffie, de dames lopen naar de vitrine waar het gebak ligt. We zoeken vier verschillende gebakjes en ook deze worden verdeeld zodat we van alles wat kunnen proeven. Met zessen zitten we op een lijn.

Lekkere gerechten en zoetigheid en dan zijn we even stil.

Wanneer we naar buiten lopen moet ik even langs de parfumerie in de hal. Daar staat een jonge dame en ze biedt mij een stoffen roos aan die besprenkeld is met een prijzig parfum. De roos is voorzien van een elastiek zodat je dit als ring kunt dragen met je favoriete geurtje. Ze vraagt of ik even mee naar binnen wil gaan voor nog een besprenkeling in mijn hals maar hier bedank ik voor want voordat ik het weet heb ik een parfum in mijn tas die een beetje boven mijn budget is.

We nemen afscheid van de amerikanen, zij gaan met de trein terug naar Utrera een dorp buiten Sevilla en we zien elkaar weer snel. Bryan gaat voor ons dan een clamchowder maken omdat ik dit gerecht nog nooit geproefd heb en ik maak dan varkenswangen klaar en breng dit mee wanneer wij afreizen naar Utrera.

We gaan in de avond naar Teatro de la Maestranza, deze schouwburg ligt aan de rivier en ik heb kaartjes gekocht voor de Barbier van Sevilla. Een opera van Rossini, deze opera is ook voor jeugdige kijkers geschikt. De voorstelling is hedendaags gemaakt om de jeugd kennis te laten maken met klassieke muziek en theaterbezoek.

Wij zaten als oudere tussen de jonge kneuters, sommige waren echt niet ouder dan 3 a 4 jaar en mijn vraag is dan, zijn ze niet een beetje te jong. Ik weet niet of je ze daar blij mee maakt maar ze waren redelijk stil en de voorstelling was in anderhalf uur gedaan en tijdens deze voorstelling ben ik regelmatig even weggezakt om de binnenkant van mijn ogen te bekijken.

De voorstelling was niet helemaal zoals we die bedoeld hadden maar goed we kunnen niet alles hebben.

Vrijdag gaan we nog een keer naar het theater om te luisteren naar muziek van Korsakov en dan het stuk Sheherazade.

We blijven geweldig weer houden tot nu toe, strakblauwe luchten en we maken elke dag onze passen. Morgen reizen vrienden uit Maastricht af naar Cadiz en wie weet zien we elkaar op een of andere plaats en plek. Alles is hier mogelijk. Vanuit Sevilla kun je naar verschillende steden reizen. Je reserveert van te voren de heen en terugreis en je bent dan verzekerd van een zitplaats.

Wij hebben nog wel wat ideëen in ons hoofd maar we zullen eerst de maand december eens uitluiden en dan maken we weer verdere plannen.

Vanavond maak ik een maaltijd in onze hut, een paella ala Chez-Annette, het wordt een pannetje met restjes en die gerechten maak je nooit een tweede keer met die ingrediënten die ik nu voor handen heb liggen.

Gerdy en Paul een hele goeie vlucht en wie weet waar we elkaar tegenkomen.