Devroompjesgaannaarsevilla

Dinsdag 27 december,

Na het ontbijt ga ik zwemmen, het is druk vanwege de vakantie, maar voor mij een openbaring wat er allemaal mogelijk is. Duikmaskers, snorkels, flippers, extra hand en voet gewichten en drijfplankjes. Het enige wat ik mis is een kleine compacte onderzeeboot die je over de bodem van het zwembad van a naar b vervoerd.

Iedereen doet zijn eigen ding, extra oefeningen waar ik niet erg het nut van in zie, maar als dat allemaal normaal is dan kan ik mijn oefeningen ook doen die ik normaal in het Geusseltbad doe. Dus ik spring omhoog en omlaag , fietsbewegingen, schouderoefeningen en zo maak ik mijn eigen water repertoire. De volgende keer wanneer ik weer ga zwemmen haal ik ook wat attributen te voorschijn.

Een dik uur ben ik bezig en dan nog een half uur het Turkse stoombad in. Daar zit een man die na elke nieuwe stoomstoot daar vreemde geluiden bij maakt.

Omstreeks 14.00 open ik onze voordeur en ben klaar om de grote puinhoop te ondergaan vanwege de lekkage in de wc pijp maar er is nog steeds niemand gearriveerd.

We weten dat veel dingen hier langzaam gaan en dat wil in ons systeem nog niet beklijven. Om 15.00 komt de hulp om te poetsen maar als ze de dressoir wegzet samen met manlief dan slaat ze verschrikt haar hand vol haar mond. Vol ongeloof bekijkt ze de doordrenkte muur, wij hadden nog niet zover gekeken maar de paddestoelen groeien op de plint die tegen de muur aan zit.

Welk ras zou dit zijn bedenk ik bij mezelf? Niet iets om in de pan te bakken.

Er is over en weer wat app verkeer en dan krijgen we te horen dat de loodgieter zijn auto aan het parkeren is.

Hij komt binnen met een wc onderdeel wat men normaal gebruikt om er een hangend toilet voor te zetten, we krijgen toch geen toilet midden in de gang? Ik zal er maar geen vragen over stellen want ik snap het toch niet.

De monteur doet een eetgebaar waarop manlief antwoord dat wij pas tegen 19.00 gaan eten. Hij verdwijnt en toen werd het stil. We hebben hem denk ik niet goed begrepen, het ging niet om ons maar meer om hem denken we dan. En daar zitten we dan, een grote doos in de gang, dressoir van de muur, paddestoelen die met de minuut groter worden en verder niets.

Ondertussen bak ik mijn kip aan met flink wat knoflook en paprika, die valt om 19.00 wel van het bot.

Ons plan van aanpak was om de brug over te steken naar de wijk Triana, het is zonnig en ruim 22 graden. Ik heb me opgetut en zit startklaar om weg te gaan maar de tijd tikt langzaam door en daar zitten we dan. Blijf zitten waar je zit en verroer je niet.

Wordt vervolgd........