Devroompjesgaannaarsevilla

Zaterdag 17 december 2022,

Onze overwintering naar sevilla is begonnen en we beginnen in Eindhoven. Ik heb alle beren op mijn weg proberen te elimineren en daarom zijn we nu in Eindhoven. Geen trein die op zondagmorgen niet van zijn plek komt, of wat langzamer rijdt dan normaal of een bus die we missen.

Maar je kunt alles wegstrepen, voorkomen of voorbereiden toch ontloop je niet je lot.

We kwamen er vandaag achter dat de bus die rechtstreeks naar Eindhoven Airport gaat morgen vanaf een andere plek vertrekt. Vandaag niet maar morgen wel.

Dat is dus beer nummer 1, beer nummer 2 klopte aan de deur of ie binnen mocht komen omdat het zo koud is buiten.

Beer nummer 1 elimineren we door morgen een taxi te nemen. Beer 2 heb ik naar de receptie gestuurd.

We hebben even door onze geboorteplaats gewandeld, wat versnaperingen genomen en zijn ergens een hapje gaan eten.

Er was een reservering voor ons bij een Indiaas restaurant maar die ging op het laatste moment niet door.

Beer nummer 3, waar gaan we dan naar toe? Na een paar opties bekeken te hebben waren we eruit. Een Italiaans restaurant, de keuze was snel gemaakt. Daar kwam beer nummer 4, twee mensen voor ons kregen het laatste tafeltje.

Al slenterend door de Dommelstraat in Eindhoven kwamen we uit bij een Italiaan waar we ruim 45 jaar geleden ook regelmatig kwamen.

Daar was de tijd stil blijven staan behalve de bediening die waren er jonger opgeworpen, of wij ouder?

Ik heb gerechten besteld die ik daar in de vorige eeuw ook regelmatig gegeten heb. Escargots, oh mijn god, ik was bijna vergeten hoe ze eruit zagen. Gelukkig niet meer in hun eigen huisje want die wilde nog wel eens over de tafel vliegen als ik de escargottang gebruikte.

Als hoofdgerecht: Scallopini alla Romana en een dessert met kaas. Terug op de plaats delict.

We vertellen aan de ober ons verhaal over onze herinneringen aan dit restaurant. Of we willen of niet maar hij moet een foto van ons maken is zijn antwoord op onze verhalen. Die zullen jullie wel niet hebben van 45 jaar geleden want toen bestonden er nog geen cameras was zijn vaststelling.

We zijn niet piep meer en we komen uit de vorige eeuw maar zo erg als hij het voorstelde..... Volgens mij heeft hij nog nooit een camera gezien. Wat jammer dat ik mijn camera met rolletje thuis heb gelaten. Ik had zijn gezicht wel willen zien als hij door een venster kijkend een foto moest maken en dan doordraaien voor een volgende foto.

Na een paar uur genoten te hebben van de warmte en de gezelligheid van dit restaurant besluiten we om terug te lopen naar ons hotel. Het studyhotel naast het station. We hebben een kamer op de 19 de etage en het uitzicht zou verpletterend geweest zijn. Helaas er lag een dichte deken over Eindhoven. Beter nu dan morgen want anders komt beer nummer 5 voor de dag en stijgt ons vliegtuig niet op.

Slaap lekker allemaal, morgen naar Sevilla.