Cadiz, dag 6

Donderdag 23 februari,

Een tafel gereserveerd om te gaan lunchen met uitzicht op zee. Dit was gisterenmiddag om 14.00. Reserveren was niet echt nodig want er was plaats genoeg. Het restaurant heet Calamar Multibar en heeft als specialiteit Calamar, voor mij is dat vertaald naar inktvis. We starten met een montadito met sla, knoflook, 2 ringen gefrituurde calamares en een saus waarin de inkt uit de inktvis is verwerkt met als gevolg, zwarte lippen, zwarte tong, rouwrandjes onder mijn nagels en een veeg roet over mijn gezicht. Ik eet graag met mijn handen en dat kwam me nu vrij zwart te staan.

Het daarop volgende gerecht zijn dobbelstenen van kabeljauw en dan komt de specialiteit; " de Calamar". Een grote inktvis van 25 cm lang, 7 cm breed met de voelsprieten er nog aan. Gebakken op de plaat, zeezout en een scheutje olijfolie en een paar bleke aardappelen.

De Calamar heeft al een aantal inkepingen en ik snij het verder door. Ik zie manlief eten en hij gaat onverstoorbaar door maar ik zie aan zijn gezicht dat het niet zijn gerecht is. Ik ben blij dat ik het geprobeerd heb, is zijn antwoord op mijn vraag; " hoe vond je deze vis"? Maar ik bestel het niet meer. Nu ben ik degene die meestal de bestellingen doorgeef aan de ober maar voor dit gerecht zal ik een andere vriend moeten zoeken. Ik ken er wel een die graag een vorkje met mij mee prikt.

We delen nog samen een warme chocoladetaart met slagroom en lopen langzaam over de boulevard terug richting de zendmast. Daar gaan we nog een keer op een terras zitten want ik wil nog graag de zon onder zien gaan.

Helaas het is ons nog niet gelukt om een fantastische ondergang mee te mogen maken. Migi, zodra ik een perfecte ondergang zie zal ik je messenger overspoelen met plaatjes.

Vandaag ontbijten we op dezelfde plek als voorgaande dagen. Een warm broodje met ham en kaas, niets meer, niets minder. Zij hebben een heel mooi servies, het bordje heb ik al omgedraaid om te kijken hoe het servies heet en nee, ik heb geen plaats meer in mijn koffer dus dit wordt een activiteit voor de eerste keramiekles in April.

We gaan wassen, we gaan onze vuile was buiten hangen en alles gaat in een koffer, we lopen 3 blokken verder naar wash and go. Hoe werkt het allemaal, alles is in beeld en in tekst uitgelegd boven de machines, 4 machines voor de was en 4 machines om te drogen. We kijken en kijken en ik stop de was er alvast in.

Manlief laat een andere dame voorgaan bij het afrekenen om te zien hoe het werkt. Tot zover lukt de activiteit, maar hoe start je de wasmachine? Een jonge dame ziet ons gestuntel en komt helpen. He,he, zo moeilijk is het helemaal niet. Met een tiptoets het programma aangeven, de temperatuur instellen en dan op de groene knop drukken en wassen maar. Ik zie onze was ronddraaien zonder sop en zonder water. De wasmachine naast ons heeft wel schuimend sop. Dat gaat niet goed zeg ik tegen manlief, de trommel draait maar zonder water en wasmiddel. Zoals gewoonlijk gaan mijn gedachtes weer sneller dan de uitvoering van het geheel. ik zie een straal wasmiddel de machine inspuiten en ja hoor er komt water bij. Ik ga zitten op een stoel en flipper wat op mijn smartphone. Binnen een half uur is het gedaan met de was, nu alles in de droger en een klein uur later is alles netjes opgevouwen en terug in de koffer gelegd .

De was mag naar huis en wij gaan wandelen en op zoek naar een plekje in de zon. De wind is weer terug maar de zon is warm. We reserveren een restaurant voor de avond en we doen nog een poging voor een perfecte zonsondergang. Helaas, niet vandaag.

Om 20.30 gaan we eten bij la Despensa, ik zag vanmiddag een vis op de kaart staan en ik hoop dat ie er vanavond ook nog is.

Urta, zo heet de vis, een rotsvis uit de streek Cadiz en die mag op mijn bord komen liggen. Ik had geen idee hoe deze zou smaken, het is familie van de goudbrasem en een goede vervanger is red snapper of dorade. Smakelijk maar geen wauw gevoel. Ons lijstje is aardig lang aan het worden met het eten van vissen waarvan we in Nederland nog nooit gehoord hebben, althans ik niet. Nog een avond buiten de deur eten en zaterdag mag ik weer zelf koken.