Sevilla

Een etentje maken voor vrienden, mijn zelf bereide paella en hij was weer goed gelukt. Een restje verse ananas als dessert die ik probeerde te carameliseren heb ik uit kunnen spugen. Het pak met het opschrift "suiker" was plotseling veranderd in zout, het was niet te eten en alle ananas heb ik gedeponeerd in de vuilnisbak. We hebben met veel smaak een zelfgemaakte krabsalade gegeten als vooraf en de paella was formidabel lekker.

Een avond met een gouden randje, de wijn vloeide rijkelijk en we hebben tranen met tuiten gelachen.

De dag erna regende het cats and dogs, dan kun je twee dingen doen, op de bank hangen met een boek of de paraplu uit zijn hoes halen en erop uit. Naar het aquarium van Sevilla. Gevaarlijke haaien die met een gemene blik langs het raam zwemmen. Ik had pas nog een filmpje gezien van een haai in een visbak die met een harde klap het glas liet versplinteren. Dus ik bleef een beetje op afstand. Zeepaardjes en kwallen in verschillende kleuren en maten. Jong en oud liep door elkaar. Voordeel van jong of oud zijn, je krijgt korting op je kaartje. We hadden alles binnen twee uur gezien en namen de bus terug om nog ergens een afzakkertje te nemen.

Spanje kampt met een watertekort en dat is nog niet zo snel opgelost. Ook niet door een paar dagen regen, maar dat dringt niet erg door tot elke Spaanse inwoner. Wanneer ik naar een openbaar toilet ga en daar de deur van de senoras open trek staat daar een Spaanse man zijn haren met water in model te brengen. Hij zoeft mij voorbij en gaat er vandoor met de kraan nog lopende. Een inwoner die duidelijk nog niet gehoord heeft van het watertekort. Verbeter de wereld en begin bij jezelf. Ik heb de kraan voor hem dichtgedraaid.

Deze week ga ik vijf maal zwemmen in het bad van Forus. Het deelnemen aan dit bad is voor mij een echte soap geworden in deze negen weken. Het ontwijken van schommelende badeenden met een flexibele zwem noodel in fluorescerende kleuren tussen de benen. Jonge goden die als een orka boven water komen en met een tsunami veroorzakende kracht weer onderduiken. Oude en jonge mannen die aan de rand van het zwembad eerst alle biceps laten opzwellen voordat men onder water verdwijnt, en kakelende dames die met drieen naast elkaar in een baan de laatste nieuwtjes uitwisselen. Het was een beproeving maar ik heb het overleefd. Morgen was ik mijn zeemeermin pak uit en dan verdwijnt het in de koffer.

We hebben gisteren op de valreep toen we onze voordeur uitliepen "Thea" nog gezien. Een serveerster waar we elk jaar Spaanse gesprekken mee hebben gevoerd en die qua uiterlijke maniertjes op een vriendin in Maastricht lijkt. Ook de zakdoek verkopende dame hebben we even omhelst, ze is er nog, verkoopt nog steeds zakdoekjes en ze ziet er gezond uit.

De koelkast en de diepvries zijn leeg en we vullen onze avonden met de verschillende keukens die Sevilla rijk is. De Chinese, Peruaanse, Italiaanse, Indiase, Argentijnse en de Nederlands/spaanse keuken.

Morgen duiken we samen met Mandy (sevillabymandy) de bistro van Los Tulipanes in. We nemen dan afscheid van Mandy, Inma en Mano. De weken zijn voorbij gevlogen.

De koffers liggen alweer open om gevuld te worden, briefjes met woorden van gebruiksvoorwerpen die we niet mogen vergeten.

We hebben onze Nederlandse en Amerikaanse vrienden ontmoet, we zijn voor een paar dagen naar Madrid geweest, de film Poor Things in het Engels/Spaans in een oude nostalgische bioscoop bekeken en de straten vervuild met onze voetstappen.

Ook zijn we in veel restaurants geweest en heb ik geprobeerd de indrukken en smaken als een food recensent neer te zetten en die verhalen weer te delen op Google Maps en bij sevillabymandy. We zijn druk en niet druk geweest. Negen weken hebben we samen geleefd met de Sevilliaanse inwoners.

Maandagmorgen om 07.10 uur in de ochtend nemen we vanuit het vliegveld in Sevilla een binnenlandse vlucht naar Los Cristianos op Tenerife. Zon, zee en strand. Daar ga ik verder met het beschrijven van mijn belevenissen daar.