devroompjesgaannaarsevilla

Zaterdag 28 januari,

Donderdagavond 23.00 uur, pats en we zitten in het donker. De tv, alle lichten, koelkast en diepvries en alles staat op zwart. De rolluiken zijn al naar beneden en we zitten echt helemaal in het donker. Gelukkig kleeft mijn gsm tegenwoordig aan mijn hand en ik schakel de zaklamp aan. Wat is er gebeurd? Is het alleen bij ons of in het hele gebouw. De rolluiken van de slaapkamer zijn nog omhoog en wanneer ik de balkondeur open maak zie ik dat de hele straat donker is, het plein is nog verlicht maar de rest is compleet donker.

We lopen onze centrale hal in en we horen wel overal geluiden maar een gezellig samenzijn met kaarsen, een hapje en een drankje zoals we dat in Maastricht doen wanneer de hele wijk gehuld is in het donker dat is er hier niet bij. We sluiten onze voordeur en wachten geduldig af tot alle lichten weer aan gaan. Vanaf dat moment ligt onze meegebrachte zaklamp op de salontafel.

Vrijdag gaan we koffie drinken in de Joodse wijk. Andere jaren komen we daar zo nu en dan maar deze overwintering zijn we er heel vaak te vinden. Het is vanaf ons appartement bijna 2 kilometer lopen en dan mogen we wel even gaan zitten voor een bakkie.

Tijdens lunchtijd gaan we geen plekje vinden voor een bakkie, waar gaan we naar toe? We moeten in de zon want de temperatuur is kil en laag en dan moeten we het van de zon hebben.

Op naar grand cafe Cappuccino, dit is een van onze favorite terrassen aan het worden wanneer we deze kant uitgaan. Heerlijke stoelen, fijne bediening en lekkere koffie.

We mogen van geluk spreken dat er plaats is want de hele stad is bezig met de lunch. We gaan voor een cappuccino, later een daiquiri van mango en een fles water. We houden dit wel een paar uurtjes vol totdat de zon achter de universiteit zakt. Via allerlei weggetjes en al ramenlikkend lopen we terug naar ons plein. Een kopje manzanilla thee bij Gigantes want mijn handen vriezen eraf en ik warm mijn handen aan het theeglas. Ik heb het zo ontzettend koud, ik ben lichtelijk aan het afsterven, mijn voeten en handen zijn het eerste aan de beurt. We gaan deze keer binnenzitten en na 2 koppen thee ben ik weer opgewarmd en gaan we naar huis.

Deze avond maak ik migas, een herdersgerecht waar oud brood voor gebruikt wordt, stukje chorizo, paprika, ui en knoflook. Ik had nog een kwart brood over van afgelopen zondag. Op maandag kun je met dit brood een gat in iemands hoofd slaan en ik besluit om het in grote stukken te trekken en dit aan de lucht te laten drogen.

Ik maal het na 5 dagen in mijn blender vrij grof en dat wordt mijn migas. Een mooi stuk solomillo Iberico bak ik in de pan met chimichurikruiden, halve bol knoflook en groene olijven. Dit alles blus ik af met het laatste restje anijslikeur. Zo die fles is ook leeg en hoeft over 3 weken niet mee naar de volgende plek. Beetje suiker erbij, even laten sudderen, dan de saus stroperig in laten koken en ook deze saus is weer om je vingers bij op te eten.

De migas serveer ik apart in een kommetje zodat de smaken van het vlees niet in het gebakken brood trekt.

Zaterdag,

Vandaag houden we ons rustig, tja eigenlijk houden we ons elke dag wel rustig. Even koffie drinken bij Eureka, het plein is overvol en alle terrassen zijn bezet maar wij vinden nog een leeg tafeltje, een cappuccino en later een paar drankjes totdat de zon achter de gebouwen zakt en dan wordt het erg fris.

Naar huis en de airco gaat aan op 30 graden, dat ding hangt aan het plafond en wanneer die temperatuur op mijn ooghoogte is gekomen dan blijft er nog 20 graden aan warmte over.

Om 20.00 verlaten we onze hut, ik heb handschoenen aan want ik wil geen kou voelen, winterjas aan en de pas erin, op naar El Traga om te dineren. Tafel is besproken om 20.30 en ik ben reuze benieuwd. We hebben een mooie plek en ik begin met bestellen van onze eerste twee gerechten. Later meer zeg ik tegen de ober en geef de menukaart weer terug, zo gaan we door tot aan de 7 gerechten, ik bestel altijd de gerechten, manlief laat dit aan mij over, hij is een weegschaal en als ik moet wachten totdat hij weet wat we gaan eten dan zijn we een dag verder.

Na het vijfde gerecht vraagt de ober of we nog een nagerecht willen, ho ho, zover ben ik nog niet. Ik wil nog graag een gegrilde vis van de markt en daarna nog een stuk lamsvlees. Laat die nu helaas niet meer voorradig zijn, ik word geadviseerd door de serveerster en ik ga voor het langzaamgegaarde varkensvlees op Marokkaanse wijze. Nog een dessert met koffie en we zijn een aantal uren van de straat geweest.

We hebben gerechten gegeten die we nog helemaal niet gegeten hebben, weer wat leuke ideeën opgedaan en rond 23.00 uur lopen we naar huis. Het was een heerlijke avond.