devroompjesgaannaarsevilla

Donderdag 19 januari,

Dinsdagmiddag besluiten we om naar de wijk Santa Cruz te lopen en daar het Hospital los Venerables te bezoeken. We lopen hier al vele winters langs maar we zijn nog nooit naar binnen geweest. De geschiedenis begon in 1627 om bejaarde, arme en gehandicapte priesters te beschermen. Later werd het een ziekenhuis. Van dit alles is niet veel meer terug te zien. Wanneer je naar binnen loopt zie je een mooie sevilliaanse binnenplaats liggen met sinasappelbomen en een droge vijver. Bij de kassa hebben we een draagbare gids meegekregen en wanneer we op een nummer drukken hoor je de daarbij behorende tekst maar op de achtergrond bijpassende muziek. We zijn een van de weinige die deze plek op dit moment bezoeken en er hangt een serene rust. De ingsproken tekst kan mij niet bekoren, ik lees thuis wel wat ik moet weten maar wat me wel bekoort is de muziek die ik op de achtergrond hoor.

Er hangt veel kunst, sommige schilderijen zijn echt en sommige zijn afgedrukt op papier, de echte schilderijen hangen dan elders in andere landen in een van de talrijke musea.

Het gaat mij om de rust die er heerst en ik laat alles op me inwerken, de zon schijnt tussen de talrijke oranje sinaasappelen die nog aan de bomen hangen en een zoete geur verspreiden. Een galerij in het vierkant rondom de binnenplaats met oude banken waar je zittend alles op je kan laten inwerken.

Wanneer ik de kapel binnen wandel overvalt mij de kunst en de muurschilderingen van grond tot en met het plafond. De sixtijnse kapel heb ik gezien en daar continue met mijn hoofd omhoog kijkend gelopen. Datzelfde gebeurt nu ook in deze kapel. Hij is qua oppervlakte klein maar overvol van kunst. Ik heb mijn ogen uitgekeken en op de achtergrond hoor ik de bijbehorende muziek uit mijn draagbare gids. Voor mij is het een aparte ervaring, in deze drukke stad zijn waar je even wordt ondergedompeld in rust en kunst.

De tijd die je nodig hebt om deze plek te bekijken is in ruim anderhalf uur wel gedaan en we verlaten dit huis. Ik vond het zeer de moeite waard en ben blij dat ik naar binnen ben gegaan, er is meer in Sevilla dan terrassen en restaurants als ik het zo denigrerend mag zeggen. Vanaf nu ga ik me verdiepen wat er nog meer mogelijk is. De grote dingen die in de top 10 staan zijn gedaan maar nu op zoek naar de pareltjes.

Volgende week maandag naar Casa de Pilatos, een tip van Sevilla by Mandy.

Woensdagmiddag, we gaan lunchen bij El Sardinero op Plaza S. Lorenzo. Dit restaurant is een paar jaar geleden overgenomen en verbouwd tot een mooi restaurant met een niet al te grote kaart vol met lekkernijen, voorheen was het een oud barretje waar wij weleens een olorosso dronken als we soms helemaal doorgedraaid van Mausschool af kwamen die aan de overkant van deze zaak ligt. Anderhalf uur met moeite spaans uit onze hersens persen en dan waren we toe aan een versterkertje. Ik ben degene die de hapjes besteld, 2 hapjes en daarna vraag ik de kaart nog een keer. Zo vul je een middag of avond want het kan nog wel eens wat langer duren dan normaal wanneer je alles in een keer besteld. Zondagavond gaan we naar Lobo Lopez, idit restaurant is ook al gereserveerd wat in sommige gevallen nodig is om er zeker van te zijn dat je een tafeltje mag bezetten.

Nu gaan we lunchen bij El Sardinero, vorige winter zijn we hier nog geweest met Mister Pulpo en eega. Ik mag alles eten van mijzelf. Wanneer we gaan lunchen doen we dat zeer uitgebreid en dit moment is dan de enige inname voedselinname van die dag. Alles met mate. En inderdaad we genieten met volle teugen van al deze gerechtjes, koffie gaan we nemen bij Robles op Plaza San Francisco, koffie met een gedeeld gebakje als afsluiting en dan moeten we er tot de volgende ochtend tegen kunnen.

De temperatuur is niet erg hoog maar de zon schijnt, de lucht is blauw en zolang we in de zon blijven lopen is het aangenaam.

Donderdag, vandaag doen we wat zakelijke en onzakelijke zaken. Het bed is verschoond en was al wapperend in de zon binnen een half uur droog. We doen deze activiteit samen omdat het zo hard waait, het wordt een herhaling van vorige winter toen we ook samen aan het stuntelen waren om deze lakens en overtrekken aan de waslijn bevestigd te krijgen in plaats van alle was rondom ons heen.

Piep, piep, ik krijg een app van manlief terwijl ik maar op een paar meter van hem af zit. Wij appen elkaar steeds meer tegenwoordig. Niet omdat we elkaar niet meer willen spreken maar we sturen elkaar regelmatig een app waarin voor ieder van ons belangrijke zaken staan die we niet willen vergeten of die we wat nader moeten onderzoeken.

Candlelight de musica clasica Sevilla, ik had manlief hier deze week al eens op gewezen maar nu kwam hij dit zelf ook ergens tegen. Concerten bij kaarslicht en de muziek loopt erg uiteen van the Beatles tot aan Tchaikovsky tot aan Queen. Deze concerten duren een uur en zijn vaak snel uitverkocht. We hebben geluk, zondagavond om 21.00 gaan we luisteren naar een Tributo a Los Beatles en las setas.

Geregeld, en zo vullen we onze dagen met leuke en soms minder leuke dingen zoals de was ophangen op een winderig dak.

Morgen komt om 14.00 de loodgieter, er moet nog een afdekplaat bevestigd worden op het kleine pieleke wat nu uit de muur steekt. Deze activiteit begint zijn einde te naderen.