devroompjesgaannaarsevilla

Maandag 9 december,

We hadden ons boodschappenkarretje aardig weten te vullen bij de Mercadonna. 1 pond grande gamba’s gekocht en die s ’avonds klaar gemaakt in een groene curry met rijst.
Om 20.00 gingen we de deur uit om naar de schouwburg te lopen. Heel Sevilla was uitgelopen en die gingen toevallig wel de andere kant uit dan wij.
Dat was lopen tegen de stroom in. Maar tegen 20.30 waren we bij de schouwburg. We hadden de juiste stoelen besteld en gingen op tijd naar binnen om op ons gemak naar andere mensen te kijken.
In Spanje weet men zich te kleden als men uit gaat. Wat ons opviel was de leeftijd van het publiek. De meeste waren toch echt wel boven de 50 jaar. De musical was zeer goed, wij hadden nog de hoop dat deze Engelstalig zou zijn maar helaas alles was in het Spaans.
Gelukkig hadden we allebei de film ooit gezien dus we wisten waar het verhaal over ging.

Er was een pauze van 15 minuten en de meeste drinken dan een glas wijn of sherry met de daarbij behorende tapasgerechten erbij. Tegen middernacht was de voorstelling afgelopen. Het was nog steeds druk buiten. Inmiddels zijn we door een Spaanse kennis op de hoogte gebracht waarom het zo druk buiten was.

Gisteren hebben we eerst een tijdje in de zon gezeten op ons balkon. Ook vandaag is er weer volop drukte buiten, we horen de spreker van de Tombola die vlak onder onze neus bezig is.
Daar hoort muziek bij en dans bij. We gaan de deur uit en lopen door het centrum richting de universiteit door naar het park.
Daar is een kerstmarkt met reuzenrad, ijsbaan, eten en drinken. Herman wil graag een nieuwe hoed maar op dit moment is men nog bezig met de winter en hij wil graag een rieten hoed. Ja, daar moet je nog even op wachten.
Nu zijn er dikke wollen mutsen met flos en dikke petten te koop. De sinaasappelen hangen aan de bomen, de temperatuur is rond de 20 graden en de bewoners zijn bezig met de winter. Oudere dames is dikke bontjassen, de jeugd in dik gewatteerde jassen en een warme sjaal om de hals. Ik kan me er ook wel iets bij voorstellen als het in de zomer zo warm is dan is 20 graden ook niet echt warm.

We maken ons rondje door de stad, we starten met een kopje koffie en later nog een glaasje van het een of ander.
Vroeg in de avond kwamen we thuis waar ik onze warme maaltijd ging klaarmaken. Dunne bieflapjes die ik nog wat platter had geslagen met een koekenpan, totdat ik van buiten de vraag kreeg wat ik in godsnaam aan het doen was.
De bieflapjes moesten gevuld worden en dan heb je een dun lapje nodig.
Ik had een pesto gemaakt van een heel blik zwarte olijven met pit. De pitten heb ik er met mijn handpalm uitgedrukt. Dat zijn van die handige tips als je dagelijks 24 uur naar kookprogramma’s kijkt. De olijven in mijn blender met olijfolie, een blikje ansjovis met aanhangende olie en 4 dikke tenen knoflook. dit was een perfecte pesto. Deze uitgesmeerd over de bieflapjes en opgerold en vastgezet met een prikkertje. Wat gebakken aardappeltjes erbij en een beetje salade.

Vandaag gaan we op zoek naar een grote keukenklok, ik draag geen horloge en ik kan nergens goed de tijd op zien. Dit is vervelend als je aan het koken bent. Dus we gaan weer op jacht.