devroompjesgaannaarsevilla

Zaterdag 7 december
Ik heb mijn keukenspullen weer in huis. We zijn naar Utrera geweest, ik wilde graag een bloemetje meebrengen voor Sheryl. Helaas alle winkels zijn dicht behalve de restaurants en de cafés. Dan zonder bloemen naar de Darby’s. we zijn blij dat we elkaar weer zien na 7 maanden. Ik verontschuldig mij dat ik geen bloemen heb kunnen scoren. Sheryl lacht, alles is gesloten, het is vakantie.
Vakantie vraag ik, welke heilige hebben we gemist? Het heeft iets te maken met Maria, onbevlekte ontvangenis. Dat is een feestdag maar wordt uitgesmeerd over 4 dagen.

Daar was in Sevilla niets van te merken toen we de bus namen naar het station. We kletsen verder over alles wat de afgelopen maanden bij ons en hen is gebeurd. Bryan heeft een heerlijke maaltijd in elkaar gezet. De huiskamer is al voorzien van kerstdecoraties en het ziet er gezellig uit. Maar degene die heeft gekookt hoeft niet af te wassen.

Sheryl duikt de keuken in en ik volg haar, wat kunnen mannen toch een puinhoop maken als ze koken. We doen samen de afwas en zij zet ondertussen koffie. Ze heeft zo’n ijzeren koffie ding staan. Ik zie ze altijd in onze gehuurde appartementen staan maar weet niet hoe je hiermee koffie kunt zetten. Ik leer weer wat bij, ik sta er bovenop om te zien hoeveel water er in moet en hoeveel koffie. Daarnaast kookt ze nog wat water apart om bij de koffie te schenken.
We willen graag de trein van 19.00 terug nemen naar Sevilla want we gaan nog naar de Christmas party bij Mausschool.

We lopen met ons 4 naar het station en daar zien we dat de trein pas om 19.30 vertrekt omdat het vandaag een feestdag is. Daar hadden we geen rekening mee gehouden omdat we niet wisten dat het een feestdag was. maar wij zijn niet de enige die het niet begrepen hebben. Ook de machinist en de conducteur weten het niet. De trein komt om 18.50 binnen rijden. Er wordt over en weer gediscussieerd en men besluit dat de trein stil blijft staan tot 19.30. een beetje vreemd maar we moeten ons hierbij neerleggen.

Op het station van Sevilla aangekomen nemen we de bus. Ik sjouw met het boodschappenkarretje vol met keukenspullen.
Herman draagt een tas met 2 flessen van ieder een liter met anijslikeur die we gekocht hebben in Utrera op de kerstmarkt, met deze likeur maak ik heerlijke sauzen voor bij de vis of varkensvlees.
We kijken hoe laat de bus komt richting Plaza del Duque, op het informatiebord staat een tekst dat de bus halverwege bij een ander station stopt, waarom?
Het is me niet duidelijk. Maar als we uitstappen is er geen doorkomen aan. We zijn voor de Seta’s uitgestapt en het is een krioelende massa van mensen, waar komen ze vandaag en wat is er aan de hand? We komen er niet achter maar het is wel moeilijk lopen met een zwaar boodschappenkarretje tussen al die mensen.

Om 22.30 gaan we naar Mausschool. Daar worden we om de nek gevlogen door Julietta, binnen begint het aardig vol te lopen met jonge studenten. Je kunt hier Spaans en Engels leren.
Dan komt Ramon binnen, samen met Rosa zijn zij de directie van deze school, we omhelzen elkaar hartelijk en we praten honderduit. We nemen een plastic bekertje en scheppen uit een grote soeptrog onze bekertjes vol met zelfgemaakte sangria.
Het is meer een soort glühwein geworden want Ramón stelt voor om deze warm te maken in de magnetron maar voordat ik iets kan zeggen over hoe ik deze graag wil drinken heeft de vriend van Julietta mij al voorzien van een bekertje sangria vol met ijsklontjes.
Oké, dan drinken we het op deze manier. De hele ruimte is verlicht zodat het op een disco lijkt, de Spaanse popmuziek klinkt luid en duidelijk. We worden voorgesteld aan andere studenten en een Nederlands meisje wordt onze kant ingeduwd omdat ze ook uit Nederland komt. En dan zien we Rosa, onze Spaanse profesora.
Zij gaat volgende week trouwen en wij gaan naar hen kijken als ze voor de wet trouwen. Herman deelt haar mee dat we een level hoger gaan met onze Spaanse lessen en Rosa kijkt mij even fronsend aan. Annette ook, zegt zij. Ja, Annette ook is het antwoord van Herman. We zien wel tot hoever ik het allemaal ga volgen.

Na een dik uur nemen we afscheid terwijl op dat moment de pizza’s worden bezorgd. De bedoeling van deze party was dat iedereen wat te eten zou meebrengen en dat is dus op een paar zakken chips niet gebeurd.
Ramon belt de pizzzakoerier en daar arriveren een tig aantal pizza’s. wij hebben in de namiddag al uitgebreid geluncht en wij laten het hierbij. We gaan nog even naar Los Gigantes en dan naar huis. Het was een lange dag waarin we voornamelijk Engels en een beetje Spaans hebben gesproken. Dit was weer genoeg voor een dag.
Vandaag gaan we met ons boodschappenkarretje op pad om de kasten te vullen. Vandaag kook ik zelf en om 21.00 zitten we in de schouwburg. We hebben kaartjes voor de West Side Story